Αχλαδιά
αχλαδιά ή απιδιά
αχλαδιά ή απιδιά είναι οπωροφόρο δέντρο και ανήκει στην τάξη Ροδώδη και στην οικογένεια των Ροδοειδών και καλλιεργείται δε σε όλες τις εύκρατες χώρες.
Κατάγεται από τις περιοχές γύρω από την Κασπία θάλασσα και βρέθηκε στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια. Στην Ευρώπη καλλιεργείται από το 17ο αιώνα.
Άνθος αχλαδιάς. Η αχλαδιά έχει άνθη λευκόχρωμα ή είναι απαλού ρόδινου χρώματος και μοιάζουν με αυτά της μηλιάς. Οι καλλιεργούμενες αχλαδιές πολλαπλασιάζονται με σπόρο και στη συνέχεια με εμβολιασμό. Από 4 μέχρι 7 χρόνια μετά τη φύτευση αρχίζει η ικανοποιητική απόδοση του δέντρου.
Η αχλαδιά καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της το αχλάδι. Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και στους –20 βαθμούς αλλά πριν αρχίσει η άνθιση. Όταν οι καρποί δέσουν τότε η ανθεκτικότητα του δέντρου στο κρύο πέφτει και φτάνει στους –2 βαθμούς.Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ και δροσερό ενώ αργιλώδη εδάφη είναι απαγορευτικά στην ανάπτυξη του δέντρου. Συνήθως σε ένα στρέμμα μπορούν να φυτευτούν 15-25 δέντρα αλλά σε μη ζωηρές ποικιλίες μπορούμε να δούμε και 100 δέντρα ανά στρέμμα. Όταν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία ή ικανοποιητικός αριθμός βροχοπτώσεων τότε χρειάζεται πότισμα γιατί το δέντρο είναι ευαίσθητο στην ξηρασία.
Στην Ελλάδα η συστηματική καλλιέργεια της αχλαδιάς γίνεται κυρίως στη Μακεδονία (περίπου το 40% της εγχώριας παραγωγής) ,στην Πελοπόννησο (το 27% της παραγωγής) στη Δυτική Στερεά και στη Θεσσαλία.
Κατάγεται από τις περιοχές γύρω από την Κασπία θάλασσα και βρέθηκε στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια. Στην Ευρώπη καλλιεργείται από το 17ο αιώνα.
Άνθος αχλαδιάς. Η αχλαδιά έχει άνθη λευκόχρωμα ή είναι απαλού ρόδινου χρώματος και μοιάζουν με αυτά της μηλιάς. Οι καλλιεργούμενες αχλαδιές πολλαπλασιάζονται με σπόρο και στη συνέχεια με εμβολιασμό. Από 4 μέχρι 7 χρόνια μετά τη φύτευση αρχίζει η ικανοποιητική απόδοση του δέντρου.
Η αχλαδιά καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της το αχλάδι. Είναι εξαιρετικά ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και στους –20 βαθμούς αλλά πριν αρχίσει η άνθιση. Όταν οι καρποί δέσουν τότε η ανθεκτικότητα του δέντρου στο κρύο πέφτει και φτάνει στους –2 βαθμούς.Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ και δροσερό ενώ αργιλώδη εδάφη είναι απαγορευτικά στην ανάπτυξη του δέντρου. Συνήθως σε ένα στρέμμα μπορούν να φυτευτούν 15-25 δέντρα αλλά σε μη ζωηρές ποικιλίες μπορούμε να δούμε και 100 δέντρα ανά στρέμμα. Όταν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία ή ικανοποιητικός αριθμός βροχοπτώσεων τότε χρειάζεται πότισμα γιατί το δέντρο είναι ευαίσθητο στην ξηρασία.
Στην Ελλάδα η συστηματική καλλιέργεια της αχλαδιάς γίνεται κυρίως στη Μακεδονία (περίπου το 40% της εγχώριας παραγωγής) ,στην Πελοπόννησο (το 27% της παραγωγής) στη Δυτική Στερεά και στη Θεσσαλία.
Ποικιλίες
Οι κυριότερες ποικιλίες είναι:
Εκτός από τις καλλιεργούμενες αχλαδιές υπάρχουν και αυτοφυείς στα δάση της βορείου και νοτίου Ελλάδας γνωστές με το όνομα αγριαπιδιά, αγκαθιά, αμπουρτζιά κ.λ.π.
- Κρυστάλλι, που καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και στη Βόρεια Πελοπόννησο.
- Κοντούλα, η αχλαδιά με τα πιο νόστιμα και ακριβά αχλάδια ,εξαιρετικής ποιότητας αλλά και αρκετά ευαίσθητη. Καλλιεργείται στη δυτική Πελοπόννησο.
- Βουτυράτη, καλλιεργείται κυρίως στη Μακεδονία και Θεσσαλία.
- Δουκέσσα, με τους μικρούς νόστιμους καρπούς καλλιεργείται στη Μακεδονία.
Εκτός από τις καλλιεργούμενες αχλαδιές υπάρχουν και αυτοφυείς στα δάση της βορείου και νοτίου Ελλάδας γνωστές με το όνομα αγριαπιδιά, αγκαθιά, αμπουρτζιά κ.λ.π.
Το αχλάδι είναι ο καρπός της αχλαδιάς.
Έχει σχήμα μακρύ και στενεύει στο άκρο που βρίσκεται το κοτσάνι ενώ είναι φαρδύ στο κάτω μέρος. Υπάρχουν και ποικιλίες αχλαδιών με σχήμα μήλου. Τα αχλάδια εξωτερικά έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο, πρασινοκίτρινο, κιτρινωπό, ελαφρύ κίτρινο, πράσινο με κόκκινο ανάλογα με την ποικιλία.
Εσωτερικά η σάρκα τους είναι συνήθως λευκή πιο μαλακή από τα μήλα και πιο γλυκιά.
Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες αχλαδιών. Στην Ελλάδα οι κυριότερες είναι κρυστάλλια που το βάρος του κάθε αχλαδιού είναι από 100-130 γραμμάρια Το χρώμα τους είναι κιτρινοπράσινο και η σάρκα τους λευκή.Οι περίφημες κοντούλες , με μέτριου μεγέθους καρπό 60-90 γραμμαρίων. Ελαφρύ πράσινου χρώματος εξωτερικά , με θαυμάσιο άρωμα και γεύση. Δεν βρίσκονται εύκολα στις αγορές και η τιμή τους είναι λίγο τσουχτερή. Είναι ευαίσθητες στη μεταφορά τους.
Τα βουτυράτα, με χρώμα κιτρινωπό εξωτερικά , αρκετά μεγάλα αχλάδια 120-160 γραμμάρια βάρος. Η σάρκα τους είναι μαλακή και η γεύση τους γλυκιά ελαφρώς βουτυράτη.Τα αχλάδια μαζεύονται πριν ωριμάσουν καλά αλλά σε τέτοιο στάδιο ώστε στη συνέχεια η ωρίμανση να γίνει χωρίς να αλλοιωθεί η γεύση και το χρώμα τους.Τρώγονται νωπά, γίνονται κομπόστες, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική ,γίνονται μαρμελάδες. Περιέχουν βιταμίνη C, ασβέστιο, νιασίνη, βιταμίνη Β6, φώσφορο και ποτάσιο.Η Ιταλία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν η Γαλλία η Ιαπωνία και η Κίνα. Η Ελλάδα έχει την 6η θέση στην Ευρώπη με 140,000 τόνους ετησίως.
Εσωτερικά η σάρκα τους είναι συνήθως λευκή πιο μαλακή από τα μήλα και πιο γλυκιά.
Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες αχλαδιών. Στην Ελλάδα οι κυριότερες είναι κρυστάλλια που το βάρος του κάθε αχλαδιού είναι από 100-130 γραμμάρια Το χρώμα τους είναι κιτρινοπράσινο και η σάρκα τους λευκή.Οι περίφημες κοντούλες , με μέτριου μεγέθους καρπό 60-90 γραμμαρίων. Ελαφρύ πράσινου χρώματος εξωτερικά , με θαυμάσιο άρωμα και γεύση. Δεν βρίσκονται εύκολα στις αγορές και η τιμή τους είναι λίγο τσουχτερή. Είναι ευαίσθητες στη μεταφορά τους.
Τα βουτυράτα, με χρώμα κιτρινωπό εξωτερικά , αρκετά μεγάλα αχλάδια 120-160 γραμμάρια βάρος. Η σάρκα τους είναι μαλακή και η γεύση τους γλυκιά ελαφρώς βουτυράτη.Τα αχλάδια μαζεύονται πριν ωριμάσουν καλά αλλά σε τέτοιο στάδιο ώστε στη συνέχεια η ωρίμανση να γίνει χωρίς να αλλοιωθεί η γεύση και το χρώμα τους.Τρώγονται νωπά, γίνονται κομπόστες, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική ,γίνονται μαρμελάδες. Περιέχουν βιταμίνη C, ασβέστιο, νιασίνη, βιταμίνη Β6, φώσφορο και ποτάσιο.Η Ιταλία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο. Ακολουθούν η Γαλλία η Ιαπωνία και η Κίνα. Η Ελλάδα έχει την 6η θέση στην Ευρώπη με 140,000 τόνους ετησίως.
Οι ασθένειες που «καραδοκούν» στις αχλαδιές
Οι ασθένειες που «καραδοκούν» στις αχλαδιές Ξένος Γιώργος | 27/03/2012 - 03:35 μμ Στις αχλαδιές πολλών περιοχών ήδη έχουν εμφανιστεί οι πρώτες κινητές μορφές της ψύλλας, όπως ανακοινώνει το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Θεσσαλονίκης. Για τον λόγο αυτό, οι γεωπόνοι του Κέντρου συνιστούν στους παραγωγούς να ελέγχουν τις αχλαδιές από το στάδιο της εμφάνισης των κλειστών λουλουδιών μέχρι και την πλήρη άνθηση, ανάλογα δε με τον αριθμό των προνυμφών και των αυγών της ψύλλας που θα παρατηρηθούν, θα πρέπει να επέμβουν με το κατάλληλο σκεύασμα για την αποτελεσματική καταπολέμησή της.
Επειδή τα τελευταία χρόνια σε διάφορες περιοχές της χώρας η οπλοκάμπη προκαλεί σοβαρές ζημιές, συνιστάται η καταπολέμησή της με ένα κατάλληλο σκεύασμα, όταν οι αχλαδιές θα βρίσκονται στο τέλος της άνθησης έως την έναρξη της πτώσης των πετάλων. Τέλος, αυτή την εποχή, συνιστάται και η προστασία των ανοιγμένων λουλουδιών στις αχλαδιές, από το βακτηριακό κάψιμο, λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές συνθήκες, τις μέγιστες θερμοκρασίες και τη σχετική υγρασία. Βέβαια μετά την άνθηση και μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, οι παραγωγοί θα πρέπει να επιθεωρούν τα κτήματά τους, να αφαιρούν και να καίνε τα προσβεβλημένα κλαδιά.
Επειδή τα τελευταία χρόνια σε διάφορες περιοχές της χώρας η οπλοκάμπη προκαλεί σοβαρές ζημιές, συνιστάται η καταπολέμησή της με ένα κατάλληλο σκεύασμα, όταν οι αχλαδιές θα βρίσκονται στο τέλος της άνθησης έως την έναρξη της πτώσης των πετάλων. Τέλος, αυτή την εποχή, συνιστάται και η προστασία των ανοιγμένων λουλουδιών στις αχλαδιές, από το βακτηριακό κάψιμο, λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές συνθήκες, τις μέγιστες θερμοκρασίες και τη σχετική υγρασία. Βέβαια μετά την άνθηση και μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού, οι παραγωγοί θα πρέπει να επιθεωρούν τα κτήματά τους, να αφαιρούν και να καίνε τα προσβεβλημένα κλαδιά.
Πώς θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα στις αχλαδιές
Αχλάδια κομπόστα με κουβερτούρα
Τι χρειαζόμαστε:
Πως το κάνουμε:
- 1 φλιντζάνι ζάχαρη
- 1 φλιντζάνι νερό
- 4 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού
- 6 μεγάλα αχλάδια
- 1/2 κουτί αδιάλυτο ζαχαρούχο γάλα
- 50 γραμμάρια σοκολάτα κουβερτούρα
- 1 βανίλια
Πως το κάνουμε:
- Βράζετε για πέντε λεπτά τη ζάχαρη, το νερό και το χυμό λεμονιού
- Καθαρίζετε τα αχλάδια και αφαιρείτε την καρδιά, χωρίς να κόψετε το κοτσανάκι. Τα ρίχνετε στο σιρόπι και τα βράζετε ωσότου μαλακώσουν για περίπου μισή ώρα
- Τ' αφήνετε στο ψυγείο να παγώσουν
- Τα στραγγίζετε και τα βάζετε σε πιατέλα.
- Ζεσταίνετε σε μπαίν μπαρίν το γάλα και 1 κουταλιά της σούπας νερό και τη σοκολάτα
- Αφού λιώσει η σοκολάτα, τη βγάζετε από τη φωτιά και προσθέτετε τη βανίλια
- Ρίχνετε τη σοκολάτα πάνω από τα αχλάδια πριν σερβίρετε.