ΜΕΤΑΞΟΧΩΡΙ

Μεταξοχώρι

Μεταξοχώρι (παλαιότερη ονομασία Ρέτσιανη = ποταμοχώρι) .Στο χωριό ρέει ο ποταμός Άμυρος, που ξεκινάει από τον Κίσσαβο και χύνεται στην λίμνη Κάρλα. Το όνομά του μαρτυρά τη σχέση των κατοίκων με τη σηροτροφία που τους απέφερε οικονομική ανάπτυξη και ευημερία.

24. Réjani· Ρέτσιανη, το σημερινό Μεταξοχώρι της Αγιας.

Λέγεται ότι ο Κοσμάς ο Αιτωλός μίλησε στους κατοίκους το 1765 και στο μέρος αυτό (Β του Παρθεναγωγείου, στη θέση Κεραμίδι) φύτρωσε ανάμεσα στο βράχο ένα δέντρο, η «γκαβτζιά».

Μεταξοχώρι Το Μεταξοχώρι (Τοπική Κοινότητα Μεταξοχωρίου - Δημοτική Ενότητα ΑΓΙΑΣ), ανήκει στον δήμο ΑΓΙΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΛΑΡΙΣΑΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “το Μεταξοχώριον”. Έδρα του δήμου είναι η Αγιά και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Θεσσαλίας. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, το Μεταξοχώρι ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Μεταξοχωρίου, του πρώην Δήμου ΑΓΙΑΣ του Νομού ΛΑΡΙΣΗΣ. Το Μεταξοχώρι έχει υψόμετρο 336 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 39,7259428311 και γεωγραφικό μήκος 22,740397536. Οδηγίες για το πώς θα φτάσετε στο Μεταξοχώρι θα βρείτε εδώ. Γενικές πληροφορίες για το Μεταξοχώρι Απόκρυψη Διοικητική διαίρεσηΜεγάλη Γεωγρ. Ενότητα: ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΑποκεντρωμένη Διοίκηση: Θεσσαλίας - Στερεάς ΕλλάδαςΠεριφέρεια: ΘεσσαλίαςΠεριφερειακή Ενότητα: ΛΑΡΙΣΑΣΔήμος: ΑΓΙΑΣΔημοτική Ενότητα: ΑΓΙΑΣΤοπ. ή Δημ. Κοινότητα: Τοπική Κοινότητα ΜεταξοχωρίουΈδρα Δήμου: ΑγιάΚωδικός Οικισμού: 2202010701Απόκρυψη Καποδιστριακός ΔήμοςΠρώην Δήμος ή Κοινότητα: ΑΓΙΑΣΠαλ. Όνομα Τοπ. Διαμερίσματος: Μεταξοχωρίου Απόκρυψη Γεωγραφικά στοιχείαΕπίσημη Ονομασία: το ΜεταξοχώριονΥψόμετρο: 336Γεωγραφικό Μήκος: 22.7403975360Γεωγραφικό Πλάτος : 39.7259428311Γεωγ. Διαμέρισμα: ΘεσσαλίαΝομός: ΛΑΡΙΣΗΣ

Χορωδία γυναικών Μεταξοχωρίου Λάρισας
Δίπλα στην Αγιά στο 1,5χλμ, βρίσκεται το Μεταξοχώρι (Ρέτσιανη), γνωστό για την παραγωγή μεταξιού και ένας από τους πέντες παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Στην περιοχή βρέθηκαν επιτύμβιες στήλες από τα ρωμαϊκά και ελληνιστικά χρόνια. Οι κάτοικοι του ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια μήλου και κερασιού και σε μικρότερες εκτάσεις καλλιεργείται η αχλαδιά, η φουντουκιά, η ελιά, η ροδακινιά κ.λπ. Υδρεύεται και αρδεύεται από την πηγή «Κρυονέρι», που βρίσκεται μέσα στο τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με βαθύσκιωτα πλατάνια. Στο χωριό ρέει ο ποταμός Άμυρος, που ξεκινάει από τον Κίσσαβο και χύνεται στην λίμνη Κάρλα. Το χωριό χωρίζεται στα δυο με μικρό ρέμα και ένα μικρό γεφυράκι ενώνει τα δύο τμήματα του στο ύψος της πλατείας. Πηγή ζωής για την περιοχή αποτελούν τα δάση που περιβάλλουν τον οικισμό. Με αρκετά παραδοσιακά σπίτια, αρχοντικά τα περισσότερα, με πλούσια ιστορία και παράδοση. Αποκαλείται πια και το «χωριό των καλλιτεχνών» γιατί πολλοί καλλιτέχνες το επισκέπτονται ή έχουν σπίτι. Τέλος στο Μεταξοχώρι στεγάζεται το Γενικό Αρχείο του Κράτους (Γ.Α.Κ.)- Τοπικό Αρχείο Αγιάς το οποίο στεγάζεται στο πρώην Δημοτικό Σχολείο.
Στο Μεταξοχώρι πανηγυρικές εκδηλώσεις, υπό τους ήχους δημοτικών τραγουδιών, πραγματοποιούνται το Δεκαπενταύγουστο στην πλατεία και διαρκούν δύο ημέρες, τον Απρίλιο στο ναό του Αγ.Γεωργίου και στις 20/9 του Αγ.Ευσταθίου. Ξεχωριστή εμπειρία θα ζήσει κανείς αν βρεθεί στη γιορτή κερασιού, που διοργανώνεται στις αρχές Ιουνίου στην πλατεία του χωριού. Η γιορτή αυτή συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης, με τον ερχομό της Άνοιξης και τη συλλογή των καρπών. Το εορταστικό κλίμα ενισχύεται με λαϊκή μουσική, χορούς, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας και γεωργικής παραγωγής,Σήμερα το αρχοντικό τους (χτίστηκε το 1876) έχει καταρρεύσει αλλά κάποιες συντηρημένες τοιχογραφίες του ζωγράφου Αργυροπούλου συντηρούνται από την 5η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Το αρχοντικό του λόγιου Θεόδωρου Χατζημιχάλη, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό, κτίριο του 19αι., που ανήκει στον Δημ. Γεοργοβίτσα, αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για την τέχνη της κηροπλαστικής, καθώς διατηρεί εργαστήριο. Ο Ιερόθεος Κακκάλης, ηγούμενος της Μονής της Παναγίας στο Μεταξοχώρι (1839) και επίσκοπος Γαρδικίου (1880), κληροδότησε το πατρικό του σπίτι για τη λειτουργία του πρώτου Σχολείου Θηλέων (Παρθεναγωγείο). Σήμερα είναι Πολιτιστικό Κέντρο και φιλοξενεί διαλέξεις και παροδικές εκθέσεις.
Στην πλατεία του χωριού, στο Μεσοχώρι, δεσπόζει το σπίτι του πεζογράφου Γιάννη Βατζιά και του Μάριου, ζωγράφου και αγιογράφου αδελφού του, που φέρει την χρονολογία 1871 και χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς στην Κατοχή και αργότερα από αντάρτες. Καλλιτεχνικά δημιουργήματα Ηπειρωτών μαστόρων είναι και τα σπίτια των Δανιλούλη (1850), Καρπέτη (1890), Καραβατόπουλου (1875) και του Θ. Σουλιώτη (1850), ένα αναπαλαιωμένο παραδοσιακό αρχοντικό εκπληκτικής ομορφιάς που είναι και ο μοναδικός ξενώνας σήμερα στην περιοχή. Το Μεταξοχώρι, χάρη στην γραφικότητα του, το ωραίο του κλίμα, την ιστορία του και τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων του, έχει γίνει πόλος έλξης πολλών ανθρώπων της διανόησης και του καλλιτεχνικού κόσμου. Έτσι, έγινε σιγά-σιγά μια πνευματική και καλλιτεχνική εστία. Ένας απο τους "αποίκους" στο Μεταξοχώρι, ήταν ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο γνωστός Μποστ. Γνώρισε την περιοχή και αγόρασε ένα παλιό αρχοντικό που το μετετρεψε σε ένα σύγχρονο μουσείο τέχνης. Ακόμη, επώνυμοι συγγραφείς, οι Πέτρος Αμπατζόγλου, Παντελής Καλιότσος και Αννα Δεϊμέζη, καθώς και ο Τζιμ και η Κάτια Αντωνοπούλου - Ουίλσον αγόρασαν παλιά σπίτια και τους έδωσαν το χρώμα που τους άρμοζε. Θρησκευτικά κειμήλια στο Μεταξοχώρι. Συγκεκριμένα την Κυριακή 26 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί στο Μεταξοχώρι η παράδοση τριών ευαγγελίων του 17ου αιώνα που συντηρήθηκαν πρόσφατα από την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Τα καλύμματα αυτών των ευαγγελίων αποτελούν εξαιρετικά έργα αργυροχοΐας, αντιπροσωπευτικά του τοπικού εργαστηρίου που λειτουργούσε στο Μεταξοχώρι από τον 17ο μέχρι τον 19ο αιώνα. Ανάμεσά τους διακρίνεται το έργο του γνωστού χρυσικού Δήμου και ξεχωρίζει για το πλούσιο ανάγλυφο στα ασημένια πλακίδια, που πλαισιώνονται από πολύχρωμα σμάλτα με συρματερά κοσμήματα, ενώ οι επιγραφές τους προσφέρουν πλήθος στοιχείων για την ιστορία και την κοινωνία της εποχής. Η τελετή θα γίνει στο ναό Αγίας Παρασκευής Μεταξοχωρίου μετά την πρωινή Θεία Λειτουργία και συνδιοργανώνεται από το Δήμο Αγιάς - Τοπική Κοινότητα Μεταξοχωρίου, την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Μεταξοχωρίου.Δίπλα σχεδόν στην Αγιά, μόλις 1,5 χλμ., είναι χτισμένο το Μεταξοχώρι παραδοσιακός οικισμός, γνωστό για την παραγωγή μεταξιού. Είναι χτισμένο σε υψ. 300 μ., 36 χλμ. από τη Λάρισα και ανήκει στο Δήμο Αγιάς. Στην περιοχή βρέθηκαν επιτύμβιες στήλες από τα ρωμαϊκά και τα ελληνιστικά χρόνια. Ποταμοχώρι, ονομάστηκε από τους Παλαιοσέρβους στα παλαιοχριστιανικά χρόνια, Ρέτσιανη. Οι 559 κάτοικοι του, ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια μήλου και κερασιού και σε μικρότερες εκτάσεις καλλιεργείται η αχλαδιά, η φουντουκιά, η ελιά, η ροδακινιά κ.λπ. Στο χωριό γεννήθηκε ο λόγιος Θεόδωρος Χατζημιχάλης. Το Μεταξοχώρι υδρεύεται και αρδεύεται από την πηγή «Κρυονέρι», που βρίσκεται μέσα σε τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με βαθύσκιωτα πλατάνια (σε μικρή παράκαμψη από τον ασφαλτόδρομο). Και σ’ αυτήν την περιοχή ρέει ο Αμυρος ποταμός, που ξεκινά ψηλά από τον Κίσσαβο και χύνεται στην Κάρλα. Το χωριό χωρίζει στα δύο μικρό ρέμα και ένα γραφικό γεφυράκι ενώνει τα δύο τμήματα του στο ύψος της πλατείας. Πηγή ζωής για την περιοχή αποτελούν τα δάση, που περιβάλλουν τον οικισμό Β., ΒΑ. και ΒΔ. Το Μεταξοχώρι είναι ένα από τους πέντε χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Κι αυτό γιατί σ αυτό διατηρούνται μνημεία από τα οποία τα οκτώ είναι εκκλησίες του 17ου -19ου αιώνα και τα άλλα τρία είναι το υδραγωγείο (“8 Καμάρες”) το Παρθεναγωγείο (ιδρυση 1881) και το μισογκρεμισμένο πιά αρχοντικό των Φάβρ. Το Μεταξοχώρι περιστοιχίζεται από αξιόλογες Μονές, όπως των Εισοδίων της Θεοτόκου, του Αγ. Γεωργίου και του Αγ. Ευσταθίου.Η πρώτη, στην είσοδο του χωριού, δίπλα στο αρχοντικό των Φαβρ, είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο γυναικωνίτη και το Καθολικό της ιστορήθηκε από τον ιερομόναχο Κων/νο Σελιτσανιώτη το 1797.

Η σπάνια ομορφιά του Μεταξοχωρίου και το γαλήνιο του περιβάλλον είναι αυτό που το έκαναν να αποτελεί αυτή τη στιγμή θέρετρο γνωστών ανά την Ελλάδα ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών. Συγκαταλέγονται μεταξύ σχεδόν των μονίμων κατοίκων του πολλοί πνευματικοί άνθρωποι (συγγραφείς, ηθοποιοί, μουσικοί), όπως είναι η Κάτια Αντωνοπούλου, ο Παντελής Καλιότσος, η Άννα Καλιότσου, ο Γιάννης Κοντός, η Άννα Βαγενά, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Γιάννης Μποσταντζόγλου, η Ρένα Αγγουρίδου, η Μάρθα Φριντζήλα και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι λάτρεις του Μεταξοχωρίου ήταν και οι αείμνηστοι, εξαιρετικός ο καθένας στην τέχνη που αντιπροσώπευε, Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ), Αλίκη Γεωργούλη, Πέτρος Αμπατζόγλου, Γιάννης Βατζιάς, Μάριος Βατζιάς και Άννα Παρλαπάνου.

Μάλιστα, η
οικογένεια Τζήμερου από το Μεταξοχώρι έκανε εξαγωγές μεταξόσπορου
έως την Περσία. Από το 1930 η σηροτροφία εγκαταλείφθηκε ως
ασύμφορη και αντικαταστάθηκε από τις δενδροκαλλιέργειες. Στα
δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν πολλοί κάτοικοι εγκατέλειψαν την
επαρχία και εγκαταστάθηκαν στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Στην πλατεία του χωριού, στο Μεσοχώρι, δεσπόζει το σπίτι του πεζογράφου Γιάννη Βατζιά και του Μάριου, ζωγράφου και αγιογράφου αδελφού του, που φέρει την χρονολογία 1871 και χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς στην Κατοχή και αργότερα από αντάρτες. Καλλιτεχνικά δημιουργήματα Ηπειρωτών μαστόρων είναι και τα σπίτια των Δανιλούλη (1850), Καρπέτη (1890), Καραβατόπουλου (1875) και του Θ. Σουλιώτη (1850), ένα αναπαλαιωμένο παραδοσιακό αρχοντικό εκπληκτικής ομορφιάς που είναι και ο μοναδικός ξενώνας σήμερα στην περιοχή.

το γραφικό και ξακουστό Μεταξοχώρι, το χωριό του λόγιου Θεόδωρου Χατζημιχάλη (1871-1931), χτισμένο αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Κισσάβου, καταπράσινο, χωρισμένο στα δύο από μια ρεματιά κατάφυτη από πανύψηλα πλατάνια, γεμάτο από καλντερίμια, καταπληκτικά αρχοντικά και από παλιές εκκλησιές που κρύβουν ανεκτίμητους θρησκευτικούς θησαυρούς. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς. Τον κεντρικό ΙΝ της Αγίας Παρασκευής με το πυργοειδές του κωδωνοστάσιο, την ΙΜ των Εισοδίων της Θεοτόκου με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της, την ΙΜ του Αγίου Γεωργίου με τις εξαιρετικές της τοιχογραφίες, το μουσειακό ΙΝ του Αγίου Νικολάου με τις μεγάλης αξίας εικόνες που διαθέτει ή την ΙΜ του Αγίου Ευσταθίου απ´ όπου κανείς μπορεί να θαυμάζει τις πέτρινες καμάρες του 18ου αιώνα που χρησίμευαν για να στηρίζουν τους σωλήνες που μετέφεραν το νερό στο χώρο της μονής; Η σπάνια ομορφιά του Μεταξοχωρίου και το γαλήνιο του περιβάλλον είναι αυτό που το έκαναν να αποτελεί αυτή τη στιγμή θέρετρο γνωστών ανά την Ελλάδα ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών. Συγκαταλέγονται μεταξύ σχεδόν των μονίμων κατοίκων του πολλοί πνευματικοί άνθρωποι (συγγραφείς, ηθοποιοί, μουσικοί), όπως είναι η Κάτια Αντωνοπούλου, ο Παντελής Καλιότσος, η Άννα Καλιότσου, ο Γιάννης Κοντός, η Άννα Βαγενά, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Γιάννης Μποσταντζόγλου, η Ρένα Αγγουρίδου, η Μάρθα Φριντζήλα και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι λάτρεις του Μεταξοχωρίου ήταν και οι αείμνηστοι, εξαιρετικός ο καθένας στην τέχνη που αντιπροσώπευε, Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ), Αλίκη Γεωργούλη, Πέτρος Αμπατζόγλου, Γιάννης Βατζιάς, Μάριος Βατζιάς και Άννα Παρλαπάνου.
Επισκέψιμοι χώροι σ´ αυτό είναι το εκθετήριο του ΓΑΚ - Τοπικό Αρχείο, το Αρχοντικό - Κηροπλαστείο Χατζημιχάη - Γεωργοβίτσα και το παλιό Παρθεναγωγείο, νυν Πολιτιστικό Κέντρο, με σημαντικά λαογραφικά εκθέματα.

Για να δείτε τις πνιγμένες στο πράσινο πλαγιές του Κίσαβου που καταλήγουν στο Αιγαίο, ξεκινήστε τη διαδρομή σας με προορισμό την Αγιά, έδρα του ομώνυμου δήμου, που βρίσκεται σε απόσταση 37 χιλιομέτρων από την Λάρισα, σε υψόμετρο 250μ. Στην μικρή πόλη με τα παραδοσιακά σπίτια γεμάτα λουλούδια, θα δείτε αμέσως την μεγάλη, του 1857, τρίκλιτη βασιλική εκκλησία των Αγίων Αντωνίων, καθώς γιορτάζει δύο φορές τον χρόνο στις 17 Ιανουαρίου εορτή του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου και την 1η Σεπτεμβρίου, εορτή του Αγίου Αντωνίου του Νέου. Από εκεί, σε πολύ μικρή απόσταση, θα βρεθείτε στους μικρούς, παραδοσιακούς οικισμούς του Μεταξοχωρίου και του Μεγαλόβρυσου, με τα πέτρινα σπίτια και τα επιβλητικά αρχοντικά.

Το Μεταξοχώρι είναι ένα από τους 5 χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Κι αυτό γιατί σ’ αυτό διατηρούνται μνημεία από τα οποία τα οχτώ είναι εκκλησίες του 17ου - 19ου αιώνα και τα άλλα τρία είναι το υδραγωγείο, με οχτώ καμάρες, το Παρθεναγωγείο (ίδρυση 1881) και το μισογκρεμισμένο πια αρχοντικό των Φαβρ. Το Μεταξοχώρι περιστοιχίζεται από αξιόλογες μονές, όπως των Εισοδίων της Θεοτόκου, του Αγ. Γεωργίου και του Αγ. Ευσταθίου. Η πρώτη βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, δίπλα στο αρχοντικό των Φαβρ. Το καθολικό της είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο γυναικωνίτη. Ιστορήθηκε από τον ιερομόναχο Κωνσταντίνο Σελιτσανιώτη το 1797. Επισκευάστηκε στα τέλη του 18ου αι. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1794 είναι δημιούργημα των Κωνσταντή και Δημητρίου από το Μεγαλόβρυσο. Τα κελιά της Μονής χρησιμοποιήθηκαν και για την εκτροφή μεταξοσκωλήκων.
Ψηλά στο βουνό, βόρεια του χωριού, χαμένη στην ομορφιά του, πράσινου βρίσκεται η μονή του Αγ. Γεωργίου που είναι και αυτή τρίκλιτη βασιλική. Στον ναό του Αγ. Γεωργίου σώζεται ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες του αρτινού μοναχού Αρσενίου του 1743. Οι τοιχογραφίες της αποτελούν έργο του Χιονιαδίτη αγιογράφου Μιχαήλ Ζήκου και της συντροφιάς του των ετών 1843-1852. Το πρόσφατα παρεκκλήσι των Αγίων Πάντων βρίσκεται στην αυλή της Μονής.
Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο είναι και η Μονή του Αγ. Ευσταθίου του 18ου αι., όπου σώζεται τμήμα παλιού υδραγωγείου με το οποίο οι μοναχοί μετέφεραν νερό με πύλινους υδροσωλήνες στην μόνή απο την πηγή Παπά Αλεβίζη.
Ο ενοριακός ναός της Αγ. Παρασκευής είναι τρίκλιτη βασιλική με πυργοειδές κωδωνοστάσιο του 17ου αι., με θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες από Χιοναδίτες αγιογράφους το 1843-1852. Η εκκλησία του Αγ. Νικολάου με τον επιβλητικό τρούλο είναι δημιούργημα του 1900 και χτίστηκε στη θέση παλαιότερου ναού του 1841. Ο τρούλος του Αγ. Νικολάου ήταν παλιότερα σκεπασμένος με μολύβι που όμως αφαιρέθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Ο ναός αποτελεί ένα ιδιαίτερης αξίας εκκλησιαστικό χώρο για τον πλούτο των εκκλησιαστικών κειμηλίων που φυλάσσονται εκεί.
Η ύπαρξη αρχοντικών του 19ου αι. στο χωριό αποδεικνύει την ιδιαίτερη οικονομική ευημερία των κατοίκων του την περίοδο εκείνη και προσδίδει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ντόπιας αρχιτεκτονικής παράδοσης. Το 1872 ο Ελβετός Ευγένιος Φαβρ και η Γαλλίδα σύζυγος του Στεφανία, γνωστή ως "Μαντάμα", εγκαταστάθηκαν στο Μεταξοχώρι, νοίκιασαν εκκλησιαστικα κτήματα και ασχολήθηκαν με την επεξεργασία του μεταξοσκώληκα, την μακαρονοποιία και το εμπόριο γίδινου μαλλιού.
Σήμερα το αρχοντικό τους (χτίστηκε το 1876) έχει καταρρεύσει αλλά κάποιες συντηρημένες τοιχογραφίες του ζωγράφου Αργυροπούλου συντηρούνται από την 5η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Το αρχοντικό του λόγιου Θεόδωρου Χατζημιχάλη, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό, κτίριο του 19αι., που ανήκει στον Δημ. Γεοργοβίτσα, αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για την τέχνη της κηροπλαστικής, καθώς διατηρεί εργαστήριο. Ο Ιερόθεος Κακκάλης, ηγούμενος της Μονής της Παναγίας στο Μεταξοχώρι (1839) και επίσκοπος Γαρδικίου (1880), κληροδότησε το πατρικό του σπίτι για τη λειτουργία του πρώτου Σχολείου Θηλέων (Παρθεναγωγείο). Σήμερα είναι Πολιτιστικό Κέντρο και φιλοξενεί διαλέξεις και παροδικές εκθέσεις.
Στην πλατεία του χωριού, στο Μεσοχώρι, δεσπόζει το σπίτι του πεζογράφου Γιάννη Βατζιά και του Μάριου, ζωγράφου και αγιογράφου αδελφού του, που φέρει την χρονολογία 1871 και χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς στην Κατοχή και αργότερα από αντάρτες. Καλλιτεχνικά δημιουργήματα Ηπειρωτών μαστόρων είναι και τα σπίτια των Δανιλούλη (1850), Καρπέτη (1890), Καραβατόπουλου (1875) και του Θ. Σουλιώτη (1850), ένα αναπαλαιωμένο παραδοσιακό αρχοντικό εκπληκτικής ομορφιάς που είναι και ο μοναδικός ξενώνας σήμερα στην περιοχή.
Το Μεταξοχώρι, χάρη στην γραφικότητα του, το ωραίο του κλίμα, την ιστορία του και τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων του, έχει γίνει πόλος έλξης πολλών ανθρώπων της διανόησης και του καλλιτεχνικού κόσμου. Έτσι, έγινε σιγά-σιγά μια πνευματική και καλλιτεχνική εστία. Ένας απο τους "αποίκους" στο Μεταξοχώρι, ήταν ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο γνωστός Μποστ. Γνώρισε την περιοχή και αγόρασε ένα παλιό αρχοντικό που το μετετρεψε σε ένα σύγχρονο μουσείο τέχνης. Ακόμη, επώνυμοι συγγραφείς, οι Πέτρος Αμπατζόγλου, Παντελής Καλιότσος και Αννα Δεϊμέζη, καθώς και ο Τζιμ και η Κάτια Αντωνοπούλου - Ουίλσον αγόρασαν παλιά σπίτια και τους έδωσαν το χρώμα που τους άρμοζε.
Επιπλέον, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί, ποιητές, η Άννα Βαγενά και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, η Αλίκη Γεωργούλη, ο Νίκος Ζακυνθινός, ο ποιητής Γιάννης Κοντός και ο μουσικός Θανάσης Παπακωνσταντίνου έχουν αγοράσει σπίτια σε αυτό το όμορφο γραφικό χωριό, το Μεταξοχώρι. Αξίζει λοιπόν να το επισκεφτεί ο κάθε ένας και σίγουρα, δεν θα χάσει!...http://www.google.gr/url…

ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥΣ

Το Μεταξοχώρι των…εθελοντών

ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥΣ Το Μεταξοχώρι των…εθελοντών
(Του Νίκου Γουργιώτη)
Χωριό ξακουστό το Μεταξοχώρι. Πανέμορφο, γραφικό, πλούσιο σε ιστορία, ένας από τους λίγους χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας. Χωριό που οι φιλοπρόοδοι και δραστήριοι κάτοικοί του φροντίζουν και η φυσική του ομορφιά να διατηρηθεί, αλλά και ο θρησκευτικός και πολιτιστικός του θησαυρός να διασωθεί ή ακόμη και να αναδειχθεί μέσα από παρεμβάσεις τους σημαντικές, βασισμένες, κι αυτό είναι το ενδιαφέρον, σε μια εθελοντική διάθεση, έμφυτη θα ‘λεγε κανείς, που οι Μεταξοχωρίτες έχουν μέσα τους. Τελευταία τους κίνηση, που αποδεικνύει και τη μεγάλη αγάπη για τον τόπο τους και την όρεξη που έχουν να προσφέρουν για να τον βοηθήσουν, είναι η συντήρηση των εικόνων που κοσμούν το εξαίρετης ομορφιάς τέμπλο του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής. Συντήρηση η οποία έγινε με πρωτοβουλία, αλλά και δαπάνη, γυναικών του χωριού! Ο δήμαρχος της Αγιάς, πραγματικά εντυπωσιασμένος και από το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και από τη γενικότερη ενεργητικότητα που βλέπει να εκδηλώνουν οι κάτοικοι, δήλωσε στην «Για μια ακόμη φορά οι γυναίκες του Μεταξοχωρίου, και, γενικότερα, η δράση που παρουσιάζουν οι κάτοικοι αυτού του χωριού, απέδειξαν το αυτονόητο, πως όταν συνεργαζόμαστε για έναν κοινό καλό σκοπό – πέραν των δυσκολιών – στο τέλος πάντα βγαίνουμε κερδισμένοι. Ήταν σπουδαία και συγκινητική η πρωτοβουλία των συγκεκριμένων γυναικών με τη δική τους οικονομική βοήθεια να επιδιώξουν και να επιτύχουν τη συντήρηση και την ανάδειξη του πλούτου μέσα στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής. Έδωσαν, έτσι, σε όλους μας ένα τρανταχτό παράδειγμα θέλησης και προσφοράς. Θερμά συγχαρητήρια. Πρέπει, όμως, να υπογραμμίσω εδώ, πως οι Μεταξοχωρίτες έχουν μέσα τους μια σπάνια κουλτούρα εθελοντισμού που τη συνδυάζουν άριστα με τη μεγάλη τους αγάπη για το χωριό. Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτά που έχουν κάνει. Έχουν προβεί επανειλημμένως σε δενδροφυτεύσεις αμέσως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Έχουν κατασκευάσει δεξαμενή πυρασφάλειας με χρήματα που συγκέντρωσαν από διοργάνωση συναυλιών και από άλλες εκδηλώσεις. Έχουν καθαρίσει μονοπάτια και ρέματα. Έχουν κατασκευάσει παγκάκια και πινακίδες σήμανσης. Έχουν καθαρίσει – στην ουσία μεταμορφώσει – το μοναστήρι της Παναγίας. Λειτουργούν και συντηρούν μόνοι τους το γήπεδο 5Χ5 που πρόσφατα τους παραδώσαμε. Έβαψαν και προχώρησαν στον καλλωπισμό του παλιού κοινοτικού τους γραφείου, το οποίο παρέδωσαν στον Δήμο σε αρίστη κατάσταση ώστε να στεγαστεί το Γραφείο Γεωργικής Ανάπτυξης. Φέτος διοργάνωσαν τέσσερις συναυλίες με την ευγενική χορηγία και συμμετοχή του μεγάλου καλλιτέχνη και σπουδαίου ανθρώπου Θανάση Παπακωνσταντίνου, με τα έσοδα των οποίων αγοράστηκαν τρόφιμα και διανεμήθηκαν σε ανήμπορες οικογένειες του Μεταξοχωρίου. Οι κάτοικοι αυτού του χωριού αποτελούν τρανό παράδειγμα για όλους μας». Τρανό παράδειγμα, λοιπόν, για όλους οι Μεταξοχωρίτες, όπως λέει και ο δήμαρχος, ο οποίος άλλωστε θεωρεί, ως γνωστόν από παλιότερες αναφορές του, πως ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη είναι τα αντίδοτα στη σημερινή οικονομική κρίση. Παράδειγμα και για άλλα χωριά, παράδειγμα προς όλους, πως οι δημότες μπορούν κι από μόνοι τους να κάνουν πράγματα για την περιοχή τους. Το να περιμένεις να γίνουν τα πάντα από την Πολιτεία ή από την τοπική Δημοτική Αρχή, θα σε κάνει απλά να περιμένεις… Το Μεταξοχώρι δείχνει τον δρόμο… Όσοι θέλουν τα χωριά τους να παραμείνουν ζωντανά ας τον ακολουθήσουν…

Στο δρόμο του Μεταξιού...συναντήσαμε το Μεταξοχώρι και σου δίνουμε όσα tips χρειάζεσαι για να μην ψάχνεις στα χαμένα!
Ο ασφαλτόδρομος που οδηγεί από την κωμόπολη της Αγιάς προς το Μεγαλόβρυσο φιδογυρίζει μέσα στο πανέμορφο χωριό. Με την πρώτη ματιά το Μεταξοχώρι ξεχωρίζει. Η ρεματιά του ποταμού Αμυρου, τα τεράστια πλατάνια, τα μεγάλα πέτρινα σπίτια που όλο και αναστηλώνονται δημιουργούν ένα σύνολο γοητευτικό. Στην άκρη του οικισμού υψώνεται το παλιό παρθεναγωγείο που έχει γίνει πολιτιστικό κέντρο. Δίπλα του υπάρχει η «γκαβτζιά», το ψηλό δέντρο που έχει φυτρώσει μέσα στον βράχο στο σημείο όπου, όπως λέγεται, ανέβηκε για να μιλήσει στους κατοίκους ο Κοσμάς ο Αιτωλός το 1765.
Τα μεγάλα και καλοφτιαγμένα σπίτια του χωριού πάνω από τη ρεματιά, στη γειτονιά του Αγίου Νικολάου, κτίστηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα και στις σάλες τους φιλοξενούσαν τους μεταξοσκώληκες. Σε καθεμία από αυτές τις μικρές βιοτεχνίες από το 1760 μέχρι το 1830 ζούσαν και δούλευαν έως και 20 άτομα και το χωριό ήταν πλούσιο και ισχυρό!
Μεταξοχώρι θεωρείται χωριό των καλλιτεχνών και πράγματι ζωγράφοι και συγγραφείς έχουν αγοράσει εδώ παλιά σπίτια.
Το Μεταξοχώρι θεωρείται χωριό των καλλιτεχνών και πράγματι ζωγράφοι και συγγραφείς έχουν αγοράσει εδώ παλιά σπίτια.
Στη νεότερη εποχή, η αναβίωσή του ξεκίνησε όταν το 1969 ήρθε εδώ ο Μποστ, κυνηγημένος από τη δικτατορία και αναστήλωσε το σπίτι του Καρπέτη κτισμένο το 1890. Ακολούθησαν κι άλλοι καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, αρχιτέκτονες - ένας από αυτούς μάλιστα έφτιαξε κι έναν εξαιρετικό πέτρινο ξενώνα που έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς ξένους να γνωρίσουν το χωριό.
Εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως μέσα στο Μεταξοχώρι και γύρω του υπάρχουν 12 βυζαντινές εκκλησίες. Ξεχωρίζει ο Αγιος Νικόλαος με τον ασημένιο τρούλο και το παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους, η Αγία Παρασκευή και το παλιό μοναστήρι των Εισοδίων της Θεοτόκου, κτισμένο τον 18ο αιώνα με ξυλόγλυπτο τέμπλο: αξίζει να το δείτε γιατί τα κελιά του χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή κουκουλιών μεταξοσκώληκα από τους Φαβρ και την οικογένεια Τζήμερου.
Σε ψηλό σημείο πάνω από τον οικισμό βρίσκεται το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία κτισμένο στα μέσα του 17ου αιώνα.
Α. Πανουσόπουλου, Χ. Τζίκας: Ανθρώπων έργα
Εννιά χρόνια τώρα η Αύρα Πανουσοπούλου, κόρη του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου, ζει και εργάζεται στην κωμόπολη της Αγιάς, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Μεταξοχώρι. Μια νέα γυναίκα, μόνη με τρεις γιους ήρθε εδώ, άγνωστη μεταξύ αγνώστων και έφτιαξε τη μικρή της βιοτεχνία, απασχολώντας γυναίκες του χωριού.
«Η επαρχία δεν δέχεται εύκολα τους ξένους κι εγώ δεν ήμουν μέσα σε ένα αποδεκτό σχήμα. Για μια γυναίκα μόνη της τα πράγματα είναι δύσκολα οπουδήποτε κι αν πάει. Αποτελούσα ενδιαφέρον θέμα για συζητήσεις στο χωριό, ωστόσο δεν έδινα σημασία παρόλο που και πόλεμο μου έκαναν αρχικά. Ομως δεν έχω μεγαλώσει έτσι, δεν ειπώθηκε ποτέ στο σπίτι μας το "τι θα πει ο κόσμος". Δεν με άγγιζε λοιπόν, ούτε με αγγίζει: Αν θέλω να βγω στο καφενείο όπου συχνάζουν μόνο άντρες να παίξω τάβλι, το κάνω», λέει η ίδια.
Ο κάμπος της Λάρισας της έδωσε τις πρώτες ύλες για τις αλμυρές και γλυκές γεύσεις που κλείνει σε βάζα, με την ετικέτα «γιαμ» και η αγάπη της για τη μαγειρική εκφράζεται καθημερινά μέσα από την «μεταποίηση» προϊόντων. Τυράκια και λαχανικά στο λάδι, ρολά μελιτζάνας με φέτα, βολβοί, σάλτσα από πράσινες ντομάτες, μανιτάρια, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού χωρίς συντηρητικά - δεκάδες γεύσεις βγαίνουν καθημερινά από το πεντακάθαρο εργαστήριό της που είναι γεμάτο κατσαρόλες που αχνίζουν. Πλέον διανέμονται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, σε καταστήματα ντελικατέσεν, σε επιλεγμένα σούπερ μάρκετ, καθώς και σε χώρες του εξωτερικού.
Η βόλτα με την Αύρα στις πλαγιές του Κισάβου μοιάζει με μάθημα φυσικής ιστορίας: εκτός του ότι ξέρει κάθε δέντρο και φυτό καλύτερα και από τους ντόπιους, κάθε τόσο σταματάει το αυτοκίνητο καθώς έχει εντοπίσει κάποιο φρούτο ή βότανο που θα χρειαστεί για τις καινούργιες συνταγές της. «Νιώθω ευνοούμενη της ζωής, έχω όμως και πολλή υπομονή», σχολιάζει. «Οταν έρχεται κάτι καλό πιστεύω ότι ήρθε επειδή το προσπάθησα, το περίμενα, ήταν η ώρα του να γίνει. Είναι το πώς τα βλέπεις τα πράγματα. Και το αν μπορείς να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή και τα μικρά πράγματα που συμβαίνουν».
Η εικόνα του άντρα που είναι σκυμμένος πάνω από τον πάπυρό του με το μελανοδοχείο και το πενάκι του μοιάζει βγαλμένη από παλιά μυθιστορήματα. Ο Χάρης Τζίκας έφτιαξε τον πρώτο του χειρόγραφο χάρτη σε πάπυρο το 1993. Ηταν από μικρό παιδί μαθημένος στο να περπατάει στα βουνά - ακόμη και να διανυκτερεύει εκεί. Στη συνέχεια έμαθε αναρρίχηση στις Αλπεις και σπούδασε στη Φλωρεντία την τεχνική της γκραβούρας, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την ιστορική έρευνα.
Οι χάρτες του σήμερα έχουν γίνει σήμα-κατατεθέν της περιοχής του Κισάβου. Συχνά μάλιστα στις συζητήσεις με τους ντόπιους, όποιος θέλει να σου δείξει κάτι -ένα μνημείο, ένα ποτάμι, έναν οικισμό, ένα μονοπάτι-, απλώς ξεδιπλώνει έναν χάρτη του Χάρη!

Η έρευνά του πάντως συνεχίζεται, ακόμη και μετά από τόσους διαφορετικούς και αναλυτικούς χάρτες που έχει δημιουργήσει. Και πάντα του αρέσει τα μέρη να τα βλέπει, να τα περπατάει, να πηγαίνει στα καφενεία, να μιλάει με τους παππούδες ώστε να βρει και όλα τα άλλα στοιχεία που θα χρησιμοποιήσει για να κάνει τον χάρτη του πληρέστερο.

Το αρχοντικό Φαβρ
Το εντυπωσιακό, ερειπωμένο αρχοντικό των Φαβρ υψώνεται στην είσοδο του οικισμού. Ο χρόνος, η υγρασία και ο αέρας έχουν παίξει τον ρόλο τους ώστε η όψη του να αποκαλύπτει πλέον ελάχιστα για τη συναρπαστική ιστορία των ανθρώπων που το έφτιαξαν και το κατοίκησαν. Ο Ελβετός βαρόνος Ευγένιος Φαβρ και η αγαπημένη του Στεφανία, χορεύτρια των Μουλέν Ρουζ, ήρθαν στο χωριό το 1872 φέρνοντας μαζί τα πλούτη και την ευρωπαϊκή κουλτούρα τους.

Το 1876 έφτιαξαν το σπίτι το οποίο ήταν πραγματικά τεράστιο, αφού κάθε όροφος έφτανε τα 300 τ.μ. Το διακόσμησαν με ακριβά έπιπλα και τοιχογραφίες, ενώ παράλληλα έκαναν πρωτοποριακές επενδύσεις στο Μεταξοχώρι: νοίκιασαν τα εκκλησιαστικά κτήματα, ασχολήθηκαν με το εμπόριο γιδόμαλλου, έστησαν εργοστάσια κηροποιείας, σαπωνοποιίας, μακαρονοποιίας και μεταξιού. Ο βαρόνος έγινε έτσι ένας άτυπος πρεσβευτής του τόπου επί τουρκοκρατίας.

Η Στεφανία, γνωστή στο χωριό ως Μαντάμα, εντυπωσίαζε τους ντόπιους κατεβαίνοντας με τα καπελίνα και τα καλοραμμένα ρούχα της στο χωριό έγινε μάλιστα και προστάτιδα των γυναικόπαιδων. Στην ιστορία του ζεύγους, πάντως, το τέλος δεν υπήρξε αίσιο καθώς η απιστία της Μαντάμας με τον Ιταλό οικονόμο τους, έκανε τον βαρόνο να πνιγεί στον Πηνειό! Η υιοθετημένη κόρη τους δεν έκανε απογόνους. Ετσι η γενιά των Φαβρ έσβησε και το μόνο που έχει μείνει να τους θυμίζει είναι το κέλυφος του αλλοτινού λαμπρού αρχοντικού τους.

   Το Μεταξοχώρι είναι ένα από τους 5 χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Κι αυτό γιατί σ’ αυτό διατηρούνται μνημεία από τα οποία τα οχτώ είναι εκκλησίες του 17ου - 19ου αιώνα και τα άλλα τρία είναι το υδραγωγείο, με οχτώ καμάρες, το Παρθεναγωγείο (ίδρυση 1881) και το μισογκρεμισμένο πια αρχοντικό των Φαβρ. Το Μεταξοχώρι περιστοιχίζεται από αξιόλογες μονές, όπως των Εισοδίων της Θεοτόκου, του Αγ. Γεωργίου και του Αγ. Ευσταθίου. Η πρώτη βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, δίπλα στο αρχοντικό των Φαβρ. Το καθολικό της είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο γυναικωνίτη. Ιστορήθηκε από τον ιερομόναχο Κωνσταντίνο Σελιτσανιώτη το 1797. Επισκευάστηκε στα τέλη του 18ου αι. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1794 είναι δημιούργημα των Κωνσταντή και Δημητρίου από το Μεγαλόβρυσο. Τα κελιά της Μονής χρησιμοποιήθηκαν και για την εκτροφή μεταξοσκωλήκων.
Ψηλά στο βουνό, βόρεια του χωριού, χαμένη στην ομορφιά του, πράσινου βρίσκεται η μονή του Αγ. Γεωργίου που είναι και αυτή τρίκλιτη βασιλική. Στον ναό του Αγ. Γεωργίου σώζεται ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες του αρτινού μοναχού Αρσενίου του 1743. Οι τοιχογραφίες της αποτελούν έργο του Χιονιαδίτη αγιογράφου Μιχαήλ Ζήκου και της συντροφιάς του των ετών 1843-1852. Το πρόσφατα παρεκκλήσι των Αγίων Πάντων βρίσκεται στην αυλή της Μονής.
Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο είναι και η Μονή του Αγ. Ευσταθίου του 18ου αι., όπου σώζεται τμήμα παλιού υδραγωγείου με το οποίο οι μοναχοί μετέφεραν νερό με πύλινους υδροσωλήνες στην μόνή απο την πηγή Παπά Αλεβίζη.
Ο ενοριακός ναός της Αγ. Παρασκευής είναι τρίκλιτη βασιλική με πυργοειδές κωδωνοστάσιο του 17ου αι., με θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες από Χιοναδίτες αγιογράφους το 1843-1852. Η εκκλησία του Αγ. Νικολάου με τον επιβλητικό τρούλο είναι δημιούργημα του 1900 και χτίστηκε στη θέση παλαιότερου ναού του 1841. Ο τρούλος του Αγ. Νικολάου ήταν παλιότερα σκεπασμένος με μολύβι που όμως αφαιρέθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Ο ναός αποτελεί ένα ιδιαίτερης αξίας εκκλησιαστικό χώρο για τον πλούτο των εκκλησιαστικών κειμηλίων που φυλάσσονται εκεί.
   Η ύπαρξη αρχοντικών του 19ου αι. στο χωριό αποδεικνύει την ιδιαίτερη οικονομική ευημερία των κατοίκων του την περίοδο εκείνη και προσδίδει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ντόπιας αρχιτεκτονικής παράδοσης. Το 1872 ο Ελβετός Ευγένιος Φαβρ και η Γαλλίδα σύζυγος του Στεφανία, γνωστή ως "Μαντάμα", εγκαταστάθηκαν στο Μεταξοχώρι, νοίκιασαν εκκλησιαστικα κτήματα και ασχολήθηκαν με την επεξεργασία του μεταξοσκώληκα, την μακαρονοποιία και το εμπόριο γίδινου μαλλιού.
Σήμερα το αρχοντικό τους (χτίστηκε το 1876) έχει καταρρεύσει αλλά κάποιες συντηρημένες τοιχογραφίες του ζωγράφου Αργυροπούλου συντηρούνται από την 5η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Το αρχοντικό του λόγιου Θεόδωρου Χατζημιχάλη, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό, κτίριο του 19αι., που ανήκει στον Δημ. Γεοργοβίτσα, αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για την τέχνη της κηροπλαστικής, καθώς διατηρεί εργαστήριο. Ο Ιερόθεος Κακκάλης, ηγούμενος της Μονής της Παναγίας στο Μεταξοχώρι (1839) και επίσκοπος Γαρδικίου (1880), κληροδότησε το πατρικό του σπίτι για τη λειτουργία του πρώτου Σχολείου Θηλέων (Παρθεναγωγείο). Σήμερα είναι Πολιτιστικό Κέντρο και φιλοξενεί διαλέξεις και παροδικές εκθέσεις.
   Στην πλατεία του χωριού, στο Μεσοχώρι, δεσπόζει το σπίτι του πεζογράφου Γιάννη Βατζιά και του Μάριου, ζωγράφου και αγιογράφου αδελφού του, που φέρει την χρονολογία 1871 και χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς στην Κατοχή και αργότερα από αντάρτες. Καλλιτεχνικά δημιουργήματα Ηπειρωτών μαστόρων είναι και τα σπίτια των Δανιλούλη (1850), Καρπέτη (1890), Καραβατόπουλου (1875) και του Θ. Σουλιώτη (1850), ένα αναπαλαιωμένο παραδοσιακό αρχοντικό εκπληκτικής ομορφιάς που είναι και ο μοναδικός ξενώνας σήμερα στην περιοχή.
     Το Μεταξοχώρι, χάρη στην γραφικότητα του, το ωραίο του κλίμα, την ιστορία του και τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων του, έχει γίνει πόλος έλξης πολλών ανθρώπων της διανόησης και του καλλιτεχνικού κόσμου. Έτσι, έγινε σιγά-σιγά μια πνευματική και καλλιτεχνική εστία. Ένας απο τους "αποίκους" στο Μεταξοχώρι, ήταν ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο γνωστός Μποστ. Γνώρισε την περιοχή και αγόρασε ένα παλιό αρχοντικό που το μετετρεψε σε ένα σύγχρονο μουσείο τέχνης. Ακόμη, επώνυμοι συγγραφείς, οι Πέτρος Αμπατζόγλου, Παντελής Καλιότσος και Αννα Δεϊμέζη, καθώς και ο Τζιμ και η Κάτια Αντωνοπούλου - Ουίλσον αγόρασαν παλιά σπίτια και τους έδωσαν το χρώμα που τους άρμοζε.
   Επιπλέον, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί, ποιητές, η Άννα Βαγενά και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, η Αλίκη Γεωργούλη, ο Νίκος Ζακυνθινός, ο ποιητής Γιάννης Κοντός και ο μουσικός Θανάσης Παπακωνσταντίνου έχουν αγοράσει σπίτια σε αυτό το όμορφο γραφικό χωριό, το Μεταξοχώρι. Αξίζει λοιπόν να το επισκεφτεί ο κάθε ένας και σίγουρα, δεν θα χάσει!...

Παραδίδονται τρία ευαγγέλια του 17ου αιώνα

Συγκεκριμένα την Κυριακή 26 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί στο Μεταξοχώρι η παράδοση τριών ευαγγελίων του 17ου αιώνα που συντηρήθηκαν πρόσφατα από την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

Τα καλύμματα αυτών των ευαγγελίων αποτελούν εξαιρετικά έργα αργυροχοΐας, αντιπροσωπευτικά του τοπικού εργαστηρίου που λειτουργούσε στο Μεταξοχώρι από τον 17ο μέχρι τον 19ο αιώνα.

Ανάμεσά τους διακρίνεται το έργο του γνωστού χρυσικού Δήμου και ξεχωρίζει για το πλούσιο ανάγλυφο στα ασημένια πλακίδια, που πλαισιώνονται από πολύχρωμα σμάλτα με συρματερά κοσμήματα, ενώ οι επιγραφές τους προσφέρουν πλήθος στοιχείων για την ιστορία και την κοινωνία της εποχής.

Η τελετή θα γίνει στο ναό Αγίας Παρασκευής Μεταξοχωρίου μετά την πρωινή Θεία Λειτουργία και συνδιοργανώνεται από το Δήμο Αγιάς – Τοπική Κοινότητα Μεταξοχωρίου, την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Μεταξοχωρίου.

Πηγή: http://www.onlarissa.gr/2012/08/22/thriskeftika-kimilia-sto-metaxochori/

Στη Λάρισα και συγκεκριμμένα στο Μεταξοχώρι ο γνωστός τραγουδοποιός Θανάσης Παπακωνσταντίνου σε συνεργασία με τον πολιτιστικό σύλλογο Μεταξοχωρίου αποφάσισε να κάνει τέσσερις εμφανίσεις- μία κάθε μήνα έως τον Απρίλιο- παρέα με τον Μιχάλη Χανιώτη (μπουζούκι, τραγούδι) και τον Αλέξανδρο Κτιστάκη (κιθάρα, τραγούδι).
Η είδηση βέβαια δεν είναι εδώ, αλλά στο ότι κάνει αυτές τις συναυλίες χωρίς εισιτήριο εισόδου, ζητώντας απλά τη συνδρομή όσων θα βρεθούν εκεί-κατά πώς μπορεί και νομίζει ο καθένας-, προκειμένου να ενισχυθούν οικονομικά κάτοικοι της κοινότητας που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση.
Μ’αυτή την κίνηση, ήρθαν στο νου μου άπειρες κουβέντες που με συνόδευσαν την προηγούμενη χρονιά με ανθρώπους του πολιτισμού για το πώς οι καλλιτέχνες μπορούν να μπούνε στην πρώτη γραμμή σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Πώς μπορούν και οφείλουν να δώσουν το παράδειγμα της αλληλεγγύης και της ψυχικής ανάτασης.
Και ορίστε. Μια τέτοια κίνηση όπως αυτή του Θανάση, ο οποίος δεν έχει μετακομίσει στην Αθήνα αλλά ζει στη Λάρισα, αποδεικνύει ότι δεν θέλει κόπο. Τρόπο θέλει.
Ο ίδιος βάζει ένα λιθαράκι βοήθειας με όχημα την καλλιτεχνική του φύση, εμείς συμπληρώνουμε την προσπάθεια με τον οβολό μας- μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία- και τα υπόλοιπα τα φροντίζουν οι νότες και οι στίχοι.
Στο χώρο «Χρυσαλλίδα» του δήμου Αγιάς λοιπόν, αρχής γεννομένης από το Σάββατο 19 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί ένα παρεϊστικο αντάμωμα με τραγούδια του Θανάση, του Μιχάλη, ρεμπέτικα, δημοτικά ακόμη και ξένες επιλογές.
Πηγαίνεις, βοηθάς, ανταμώνεις με άλλους ανθρώπους, ακουμπάς την ψυχή σου στη μουσική και έστω για λίγο, ελευθερώνεσαι… Εξάλλου όπως λέει και το «Αερικό» του Θανάση «Όσες και αν χτίζουν φυλακές και αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό, πάντα θα δραπετεύει»… Και ναι, είναι ένα μεγάλο αληταριό με αστείρευτη θετική ενέργεια. Ένα σκούντημα χρειάζεται μόνο για να πάρει μπρος…
* χρήσιμη συμβουλή: λόγω περιορισμένης χωρητικότητας της αίθουσας (200 άτομα) πριν την προσέλευση, επικοινωνείτε με τον Περικλή Χαστάλη (τηλ: 6974-875063).
- See more at: http://www.toxwni.gr/xoni-apopsi/elsa-spuridopoulou/item/864-sto-pleiro-tou-metaksoxoriou-o-th-papakonstantinou#.UtRR6bSBfGM

Εθελοντική δενδροφύτευση διοργάνωσε ο Δήμος Αγιάς με αφορμή την παγκοσμία ημέρα εθελοντισμού χθες Δευτέρα στο λόφο του Αγίου Ευσταθίου στην Δ.Ε. Αγιάς και στην Τοπική Κοινότητα του Μεταξοχωρίου.
Στην εθελοντική δενδροφύτευση συμμετείχαν όλα τα σχολεία της περιοχής, φορείς και απλοί πολίτες.

Μεγάλη ήταν η συμβολή του Τοπικού Συμβουλίου και του Προέδρου της Κοινότητας του Μεταξοχωρίου Πατσιαβούρα Ιωάννη, του Π.Ε.Σ. Μεταξοχωρίου και του Προέδρου αυτού Χασταλή Περικλή του Κ.Π.Ε. Κισσάβου Μαυροβουνίου όπως επίσης και του Γραφείου Αγροτικής Ανάπτυξης με τον γεωπόνο Γκαλιάκη Δημήτριο στην διοργάνωση της εκδήλωσης.

Η διάθεση των φυτών έγινε από το Δασαρχείο της Λάρισας και η γενικότερη επίβλεψη της δεντροφύτευσης έγινε από το Δασαρχείο Αγιάς .

Το Μεταξοχώρι είναι ένα από τους 5 χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Κι αυτό γιατί σ’ αυτό διατηρούνται μνημεία από τα οποία τα οχτώ είναι εκκλησίες του 17ου - 19ου αιώνα και τα άλλα τρία είναι το υδραγωγείο, με οχτώ καμάρες, το Παρθεναγωγείο (ίδρυση 1881) και το μισογκρεμισμένο πια αρχοντικό των Φαβρ. Το Μεταξοχώρι περιστοιχίζεται από αξιόλογες μονές, όπως των Εισοδίων της Θεοτόκου, του Αγ. Γεωργίου και του Αγ. Ευσταθίου. Η πρώτη βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, δίπλα στο αρχοντικό των Φαβρ. Το καθολικό της είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο γυναικωνίτη. Ιστορήθηκε από τον ιερομόναχο Κωνσταντίνο Σελιτσανιώτη το 1797. Επισκευάστηκε στα τέλη του 18ου αι. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1794 είναι δημιούργημα των Κωνσταντή και Δημητρίου από το Μεγαλόβρυσο. Τα κελιά της Μονής χρησιμοποιήθηκαν και για την εκτροφή μεταξοσκωλήκων.

Ψηλά στο βουνό, βόρεια του χωριού, χαμένη στην ομορφιά του, πράσινου βρίσκεται η μονή του Αγ. Γεωργίου που είναι και αυτή τρίκλιτη βασιλική. Στον ναό του Αγ. Γεωργίου σώζεται ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες του αρτινού μοναχού Αρσενίου του 1743. Οι τοιχογραφίες της αποτελούν έργο του Χιονιαδίτη αγιογράφου Μιχαήλ Ζήκου και της συντροφιάς του των ετών 1843-1852. Το πρόσφατα παρεκκλήσι των Αγίων Πάντων βρίσκεται στην αυλή της Μονής.

Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο είναι και η Μονή του Αγ. Ευσταθίου του 18ου αι., όπου σώζεται τμήμα παλιού υδραγωγείου με το οποίο οι μοναχοί μετέφεραν νερό με πύλινους υδροσωλήνες στην μόνή απο την πηγή Παπά Αλεβίζη.

Ο ενοριακός ναός της Αγ. Παρασκευής είναι τρίκλιτη βασιλική με πυργοειδές κωδωνοστάσιο του 17ου αι., με θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες από Χιοναδίτες αγιογράφους το 1843-1852. Η εκκλησία του Αγ. Νικολάου με τον επιβλητικό τρούλο είναι δημιούργημα του 1900 και χτίστηκε στη θέση παλαιότερου ναού του 1841. Ο τρούλος του Αγ. Νικολάου ήταν παλιότερα σκεπασμένος με μολύβι που όμως αφαιρέθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Ο ναός αποτελεί ένα ιδιαίτερης αξίας εκκλησιαστικό χώρο για τον πλούτο των εκκλησιαστικών κειμηλίων που φυλάσσονται εκεί.

   Η ύπαρξη αρχοντικών του 19ου αι. στο χωριό αποδεικνύει την ιδιαίτερη οικονομική ευημερία των κατοίκων του την περίοδο εκείνη και προσδίδει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ντόπιας αρχιτεκτονικής παράδοσης. Το 1872 ο Ελβετός Ευγένιος Φαβρ και η Γαλλίδα σύζυγος του Στεφανία, γνωστή ως "Μαντάμα", εγκαταστάθηκαν στο Μεταξοχώρι, νοίκιασαν εκκλησιαστικα κτήματα και ασχολήθηκαν με την επεξεργασία του μεταξοσκώληκα, την μακαρονοποιία και το εμπόριο γίδινου μαλλιού.

Σήμερα το αρχοντικό τους (χτίστηκε το 1876) έχει καταρρεύσει αλλά κάποιες συντηρημένες τοιχογραφίες του ζωγράφου Αργυροπούλου συντηρούνται από την 5η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Το αρχοντικό του λόγιου Θεόδωρου Χατζημιχάλη, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό, κτίριο του 19αι., που ανήκει στον Δημ. Γεοργοβίτσα, αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για την τέχνη της κηροπλαστικής, καθώς διατηρεί εργαστήριο. Ο Ιερόθεος Κακκάλης, ηγούμενος της Μονής της Παναγίας στο Μεταξοχώρι (1839) και επίσκοπος Γαρδικίου (1880), κληροδότησε το πατρικό του σπίτι για τη λειτουργία του πρώτου Σχολείου Θηλέων (Παρθεναγωγείο). Σήμερα είναι Πολιτιστικό Κέντρο και φιλοξενεί διαλέξεις και παροδικές εκθέσεις.

   Στην πλατεία του χωριού, στο Μεσοχώρι, δεσπόζει το σπίτι του πεζογράφου Γιάννη Βατζιά και του Μάριου, ζωγράφου και αγιογράφου αδελφού του, που φέρει την χρονολογία 1871 και χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς στην Κατοχή και αργότερα από αντάρτες. Καλλιτεχνικά δημιουργήματα Ηπειρωτών μαστόρων είναι και τα σπίτια των Δανιλούλη (1850), Καρπέτη (1890), Καραβατόπουλου (1875) και του Θ. Σουλιώτη (1850), ένα αναπαλαιωμένο παραδοσιακό αρχοντικό εκπληκτικής ομορφιάς που είναι και ο μοναδικός ξενώνας σήμερα στην περιοχή.

     Το Μεταξοχώρι, χάρη στην γραφικότητα του, το ωραίο του κλίμα, την ιστορία του και τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων του, έχει γίνει πόλος έλξης πολλών ανθρώπων της διανόησης και του καλλιτεχνικού κόσμου. Έτσι, έγινε σιγά-σιγά μια πνευματική και καλλιτεχνική εστία. Ένας απο τους "αποίκους" στο Μεταξοχώρι, ήταν ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο γνωστός Μποστ. Γνώρισε την περιοχή και αγόρασε ένα παλιό αρχοντικό που το μετετρεψε σε ένα σύγχρονο μουσείο τέχνης. Ακόμη, επώνυμοι συγγραφείς, οι Πέτρος Αμπατζόγλου, Παντελής Καλιότσος και Αννα Δεϊμέζη, καθώς και ο Τζιμ και η Κάτια Αντωνοπούλου - Ουίλσον αγόρασαν παλιά σπίτια και τους έδωσαν το χρώμα που τους άρμοζε.

   Επιπλέον, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί, ποιητές, η Άννα Βαγενά και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, η Αλίκη Γεωργούλη, ο Νίκος Ζακυνθινός, ο ποιητής Γιάννης Κοντός και ο μουσικός Θανάσης Παπακωνσταντίνου έχουν αγοράσει σπίτια σε αυτό το όμορφο γραφικό χωριό, το Μεταξοχώρι. Αξίζει λοιπόν να το επισκεφτεί ο κάθε ένας και σίγουρα, δεν θα χάσει!...

Στον ίδιο δήμο (ΑΓΙΑΣ), ανήκουν:η Αγιά,ο Αγιόκαμπος, ο Αετόλοφος, η Αλεξανδρινή, η Αμυγδαλή, η Ανάβρα, η Ανατολή, ο Απόστολος Παύλος, η Βελίκα, το Γερακάρι, η Δήμητρα, η Έλαφος, τα Ισιώματα, η Καρίτσα, το Καστρί, οι Κατασκηνώσεις Αγίου Δημητρίου, η Κάτω Αμυγδαλή, το Κάτω Πολυδένδρι, η Κάτω Σωτηρίτσα, το Κόκκινο Νερό, το Κόκκινο Νερό Μελιβοίας, η Κουτσουπιά, η Μαρμαρίνη, το Μεγαλόβρυσο, η Μελίβοια, το Μεταξοχώρι, η Μονή Αγίου Δημητρίου, το Νεοχώρι, οι Νερόμυλοι, το Ομόλιο, ο Παλαιόπυργος, η Παλιουριά, η Πλατειά 'Αμμος, η Ποταμιά, ο Πρινιάς, ο Ρακοπόταμος, η Σκήτη, το Σκλήθρο, το Στόμιο, και η Σωτηρίτσα.

ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΦΥΛΑΚΗΣ Κάθε χρόνο τον Σεπ ερωόταν όλοι οι Αγροφύλακες από όλο το νομο να προσευχηθούν

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΕΔΩ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΕΔΩ
ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΕΔΩ
ΠΕΤΡΙΝΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΕΔΩ
ΒΡΥΣΕΣ ΕΔΩ
ΜΟΥΣΕΙΑ ΕΔΩ
ΠΑΝΙΔΑ ΕΔΩ
ΧΛΩΡΙΔΑ ΕΔΩ
ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ ΕΔΩ
ΛΑΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΜΕΤΑΞΟΧΩΡΙ ΑΓΙΑΣ-Metaxochori agias

Ο Ιερόθεος Κακάλης, επίσκοπος
Γαρδικίου και Θαυμακού, ο οποίος δώρισε το σπίτι του για να
στεγαστεί το Παρθαναγωγείο του Μεταξοχωρίου (το σημερινό
Πνευματικό Κέντρο Μεταξοχωρίου),

Μότσιου Αίγλη http://aiglimotsiou.blogspot.gr/2013/12/blog-post_2039.html
Ελεύθερη Ψυχή (Alma Libre) της Αίγλης Μότσιου
Μεταξοχώρι, για τους ρομαντικούς!
[…]Ίσως ένας από τους πιο γραφικούς οικισμούς της επαρχίας Αγιάς, ανήκει στον Δήμο Αγιάς, χτισμένο αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Κισσάβου, καταπράσινο, χωρισμένο στα δύο από μια ρεματιά κατάφυτη από πανύψηλα πλατάνια, γεμάτο από καλντερίμια, καταπληκτικά αρχοντικά και από παλιές εκκλησίες που κρύβουν ανεκτίμητους θρησκευτικούς θησαυρούς. Συγκριτικό πλεονέκτημα είναι πως ο επισκέπτης έχει εύκολη πρόσβαση μέσα σε λίγα λεπτά με αυτοκίνητο από το Μεταξοχώρι στην πανέμορφη και τεράστια ακτή του Νομού Λάρισας.

Stamatis Oikonomou ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΚΑΒΟΥΡΗΔΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΡΟΜΩΣ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΡΟΥΛΗ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΧΩΡΙ

Το βιβλίο του Δημήτρη Δημηρούλη «Καβουρηδόν και παραδρόμως. Μικρές σπουδές για το άθλημα της γραφής» (εκδ. «ΤΟΠΟΣ») θα έχουν την τιμή και τη χαρά να παρουσιάσουν ο Π.Ε.Σ. Μεταξοχωρίου και ο Μ.Π.Σ. Αγιωτών «Μιλτιάδης Δάλλας». Η παρουσίαση θα γίνει την Πέμπτη, 18/7/2013 στις 9.30 μ.μ. στον αύλειο χώρο πίσω από το παλιό Παρθεναγωγείο στο Μεταξοχώρι. Την εισήγηση θα κάνει ο φιλόλογος Θωμ...

Εδώ και μια δεκαετία περίπου, ένας γεωργός από το χωριό Μεταξοχώρι Λάρισας ασχολείται συστηματικά όχι μόνο με την καλλιέργεια της γης, αλλά και με τη σχεδίαση χειρόγραφων χαρτών! Ο μοναδικός αυτός καλλιτέχνης ονομάζεται Χάρης Τζίκας και ο λόγος που τον οδήγησε σε αυτή την μάλλον πρωτότυπη ενασχόληση δεν είναι άλλος από τη συμπλήρωση του εισοδήματος του!

ΘΕΜΑ: Αποδοχή απόφασης Νο 219/2013 του Δημοτικού Συμβουλίου Αγιάς σχετικά με
δωρεάν παραχώρηση εκμετάλλευσης δημοτικού αστικού ακινήτου της Τοπικής
Κοινότητας Μεταξοχωρίου στην Κοινωφελή Επιχείρηση “ΚΑΛΥΨΩ” Δήμου Αγιάς.

72.16 Ελεγχόμενη Κυνηγετική Περιοχή Όσσα Περιοχή: Δήμου Αγιάς, Κοινοτήτων Ανατολής, Συκουρίου, Αμπελακίων, Ομολίου, Στομίου, Καρίτσας, Μελιβοίας, Μεγαλόβρυσσου, Μεταξοχωρίου, Σπηλιάς.

Έκταση: 263.000 στρ. Δασαρχείο: Λάρισας Όρια: Υψοδείκτης 1005-θ. Βασιλίτσα Αμπελακίων, Υψοδείκτης 820-ράχη Βαγιώνη, υψοδείκτης 841-ράχη Λαγουδάρι, Μέγας Λάκος, Εθνικός δρόμος, Γέφυρα Ραψάνης, δρ. επαρχιακός Ομολίου, Μέγας Λάκος, θ. Στενό, όρια συνιδιόκτητου δάσους, υψοδείκτης 723, ρ. Κοντόβραχος, κατέρχεται ρέμα, δρόμος Ομολίου - Στομίου, Στόμιο, δρόμος Στομίου - Καρίτσας, θ. Καψάλη, δρ. Κάσσιος - Ελαφόπετρα, Αγ. Τριάδα, Βρύση Καραούλι, δρ. Καρίτσας - Κόκκινο Νερό, θάλασσα, ρ. Γκούρας, όρια δάσους Καρίτσας. δρ. δασικός Μελιβοίας - Παπάνθημον - Καρίτσας, ρ. Ξηρόλακκος, δρ. δασικός Μελιβοίας - Αγιάς, δρ. αγροτικός Μεγαλόβρυσσου, όρια Μεγαλόβρυσσου - Ανατολής - Μεταξοχωρίου, νότιο όριο κοινότητας Ανατολής, νοτιοδυτικά, ύψωμα 1158, νοτιοανατολικά - όρια Σπηλιάς, ύψωμα 942, Φρύδι αντερείσματος - κοίτη ρέματος Πουρναρίου, ύψωμα 854, ευθεία βορειοανατολικά, ρέμα - λιβάδια Πουρναρίου, φρύδι αντερείσματος, ύψωμα 864 - ράχη Λάκκωμα, τριγωνομετρικό 918, 1005 (Βασιλίτσα).

ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥΣ Το Μεταξοχώρι των…εθελοντών

ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥΣ

Το Μεταξοχώρι των…εθελοντών