ΒΟΥΝΑ - ΛΙΜΝΕΣ - ΠΟΤΑΜΟΙ
O ΌλυμποςΟ Κίσσαβος ΚΟΡΥΦΗ ΒΙΝΤΕΟ
Η Όσσα βλέπει δυτικά τον κάμπο της Λάρισας, νότια τον κάμπο της Αγιάς και ανατολικά την θάλασσα όπου καταλήγουν οι πλαγιές της, σχηματίζοντας ορμίσκους. Το βουνό χωρίζεται σε δύο μέρη από μια κοιλάδα, η οποία ονομάζεται στα βόρεια "Μεγάλο Φαράγγι" και στα νότια "Μεγάλο Ρέμα". Από γεωλογική άποψη, η Όσσα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον αφού στη βάση της αποτελείται από κρυσταλλικά πετρώματα, που όμως σκεπάζονται από άλλα στρώματα εκρηξιγενών πετρωμάτων. Στις περισσότερες πλευρές της και κυρίως στις ανατολικές, υπάρχουν εντυπωσιακές χαράδρες με ορμητικούς χειμάρρους, ομορφότερη από τις οποίες είναι η χαράδρα της Καλυψούς με ένα τοπίο που συμπληρώνεται από καταρράκτες, λίμνες και απότομα βράχια. Η προς τη θάλασσα πλαγιά είναι δασώδης ένεκα περισσοτέρων βροχοπτώσεων αλλά και απότομη που καταλήγει στο ακρωτήριο του Κισσάβου , λεγόμενο και ακρωτήριο Δερματάς. Στα υψηλότερα μέρη η Όσσα είναι γυμνή, ξηρή και φτωχή σε πηγές, αντίθετα οι βόρειες, νότιες και ανατολικές πλαγιές της είναι καταπράσινες, με οξιές, έλατα και καστανιές, από όπου προέρχονται τα γνωστά "κάστανα Κισσάβου". Άλλες κορυφές της Όσσας είναι οι Oξιές (1.613 μ.), οι Tρεις Στάλοι (1.513 μ.), ο Παλιολιάς (1.537 μ.), τα Ψηλά Δένδρα (1.231 μ.), η Βασιλίτσα (1.005 μ.), η Φωτεινή ή αλλιώς Τεπέ Τσαρδάκι (1.026 μ.) και το Καραμπίκι (1.057 μ.). Κωμοπόλεις και χωριά της Όσσας είναι η Αγιά, το Στόμιο, το Συκούριο, τα Αμπελάκια, η Καρίτσα, η Μελιβοία, το Μεταξοχώρι, το Μεγαλόβρυσο, η Ανατολή, το Κόκκινο Νερό, το Ομόλιο και η Σπηλιά. Λαογραφία Στην ελληνική λαογραφία, ο Κίσσαβος εμφανίζεται σαν το αντίπαλο δέος του Ολύμπου. Ιδιαίτερα γνωστό το κλέφτικο τραγούδι που αναφέρεται σε μια φανταστική πλην όμως μεγαλοπρεπή έριδα μεταξύ των δύο αυτών βουνών με την οποία εξυμνείται η κλεφτουριά κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, που παρουσιάζει άγρια ευτολμία επινόησης, ραγδαία φαντασία και ισχυρή απλότητα έκφρασης, στοιχεία που έκαναν τον επιφανή κριτικό Fauriel να ομολογεί ότι αυτό είναι το καλλίτερο κλέφτικο τραγούδι της συλλογής του, με τίτλο: Ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος: Ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν, το ποιο να ρίξει τη βροχή, το ποιο να ρίξει χιόνι.. Αν ο Kίσσαβος δεν βρισκόταν τόσο κοντά στον Όλυμπο, ώστε να καλύπτεται από την μεγαλόπρεπη σκιά του, ίσως και να μην ήταν αυτό το παρθένο και άγνωστο βουνό. Γιατί όταν περνάμε τα Tέμπη συνήθως δεν του δίνουμε την πρέπουσα σημασία, στρέφοντας το βλέμμα μας προς τον επιβλητικό όγκο του Oλύμπου. Βρίσκεται στα ΒΑ. του Νομού και χωρίζεται από τον Κάτω Όλυμπο με την κοιλάδα των Τεμπών. Aν και σε γενικές γραμμές είναι ένα βουνό φιλικό που προσφέρεται για εξερεύνηση, στις περισσότερες πλευρές του και κυρίως στις ανατολικές θα δείτε πολλές χαράδρες γεμάτες από ορμητικούς χείμαρρους και ήρεμα ρυάκια. Οι πλαγιές του φιλοξενούν γραφικά χωριά, χαρακτηρίζονται από έντονες χαραδρώσεις και ρέματα, που δημιουργούν πανέμορφους καταρράκτες και εντυπωσιακά φαράγγια και καταλήγουν στις χρυσαφένιες δαντελωτές ακτές του Αιγαίου. Το οδικό δίκτυο του βουνού είναι εκτεταμένο και βατό σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους ταξιδιώτες να απολαύσουν κάθε γωνιά του. . ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΑΡΑΓΚΑ
72.16 Ελεγχόμενη Κυνηγετική Περιοχή Όσσα Περιοχή: Δήμου Αγιάς, Κοινοτήτων Ανατολής, Συκουρίου, Αμπελακίων, Ομολίου, Στομίου, Καρίτσας, Μελιβοίας, Μεγαλόβρυσσου, Μεταξοχωρίου, Σπηλιάς.
Έκταση: 263.000 στρ. Δασαρχείο: Λάρισας Όρια: Υψοδείκτης 1005-θ. Βασιλίτσα Αμπελακίων, Υψοδείκτης 820-ράχη Βαγιώνη, υψοδείκτης 841-ράχη Λαγουδάρι, Μέγας Λάκος, Εθνικός δρόμος, Γέφυρα Ραψάνης, δρ. επαρχιακός Ομολίου, Μέγας Λάκος, θ. Στενό, όρια συνιδιόκτητου δάσους, υψοδείκτης 723, ρ. Κοντόβραχος, κατέρχεται ρέμα, δρόμος Ομολίου - Στομίου, Στόμιο, δρόμος Στομίου - Καρίτσας, θ. Καψάλη, δρ. Κάσσιος - Ελαφόπετρα, Αγ. Τριάδα, Βρύση Καραούλι, δρ. Καρίτσας - Κόκκινο Νερό, θάλασσα, ρ. Γκούρας, όρια δάσους Καρίτσας. δρ. δασικός Μελιβοίας - Παπάνθημον - Καρίτσας, ρ. Ξηρόλακκος, δρ. δασικός Μελιβοίας - Αγιάς, δρ. αγροτικός Μεγαλόβρυσσου, όρια Μεγαλόβρυσσου - Ανατολής - Μεταξοχωρίου, νότιο όριο κοινότητας Ανατολής, νοτιοδυτικά, ύψωμα 1158, νοτιοανατολικά - όρια Σπηλιάς, ύψωμα 942, Φρύδι αντερείσματος - κοίτη ρέματος Πουρναρίου, ύψωμα 854, ευθεία βορειοανατολικά, ρέμα - λιβάδια Πουρναρίου, φρύδι αντερείσματος, ύψωμα 864 - ράχη Λάκκωμα, τριγωνομετρικό 918, 1005 (Βασιλίτσα). «Η 'Οσσα έχει ένα ιδιαίτερο σχήμα, που την ξεχωρίζει από τα γειτονικά βουνά. Από όποια μεριά. και από όση απόσταση και αν την παρατηρήσεις, δε μπορείς να την μπερδέψεις με κανένα άλλο βουνό. Πλατιά και δυνατή στη βάση της, καταλήγει σε μία πολύ στενή κορυφή, που δεν υψώνεται ίσα πάνω, όπως κάνουν συνήθως οι βουνοκορφές, αλλά γέρνει ελαφρά προς το μέρος της πεδιάδας και φαίνεται σα να σωριάζεται στον εαυτό της.Αυτή η τόσο ορατή δυσαναλογία, ανάμεσα στο πάνω και στο κάτω μέρος του βουνού, βλάπτει τη γενική αρμονία του τοπίου. Κοντά στις μεγαλόπρεπες κορυφές του Ολύμπου και της οροσειράς του Πηλίου, που δεν είναι και τόσο ψηλή αλλά είναι κομψή, του ψηλού και κυκλικού βουνού της 'Οσσας, του λείπουν η χάρη και η μεγαλοπρέπεια μαζί. Είναι σαν μία κηλίδα μέσα σε ένα θαυμάσιο τοπίο. Αν όμως το σχήμα της κορυφής δεν είναι γραφικό, οι κατώτερες πλαγιές του βουνού έχουν πολλή γραφικότητα, χάρη στις εδαφικές ανωμαλίες, στα πυκνά δάση και στους καταράχτες παυ πέφτουν από τους βράχους. 'Οταν βλέπεις την 'Οσσα από την πεδιάδα της Αγιάς εμφανίζεται με όλη της την ομορφιά. Η κορυφή εξαφανίζεται. Παντού βλέπεις απότομες πλαγιές, σκεπασμένες με δέντρα, και ανάμεσά τους ρέματα, που έχουν από κάτω τα σπίτια και τους κήπους της κωμόπολης. Η αντίθεση ανάμεσα σ' αυτήν τη βλάστηση και στην πλούσια καλλιέργεια της πεδιάδας αποτελεί ένα από αυτά τα εντυπωσιακά τοπία, που επαναλαμβάνονται συχνά στην Ελλάδα, κάθε τόσο με διάφορα χρώματα και χαρακτηριστικά.»
ΔΟΛΙΝΗ ΜΕΛΙΒΟΙΑΣ ΝΙΖΕΡΟΣ
Αθλητισμός Αρχική ΑθλητισμόςΦΑΡΑΓΓΙ ΚΑΛΥΨΩ
Φαράγγι Καλυψώ: Απολαύστε με την παρέα ή την οικογένειά σας τη θέα του μεγαλύτερου καταρράκτη (70μέτρα) του Κισσάβου στο εξαιρετικής ομορφιάς φαράγγι «Καλυψώ» πάνω από τα χωριά Κόκκινο Νερό και Καρίτσα. Οι έμπειροι συνοδοί μας θα σας οδηγήσουν περπατώντας μέσα από κατάφυτο μονοπάτι στην βάση του καταρράκτη για μία απολαυστική βουτιά στα κρυστάλλινα νερά της λίμνης του. Ο δρόμος της επιστροφής περιλαμβάνει καταρρίχηση και κατάβαση με rappel σε καταρράκτες που φτάνουν τα 40 μέτρα. Στο τέλος της δραστηριότητας θα χαλαρώσουμε και θα ανταλλάξουμε εμπειρίες με ένα πλήρες πικνίκ μέσα στο δάσος.
CANYONING ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΨΩ. 1 ΜΕΡΟΣ Ο Κίσσαβος, αλλά και το Μαυροβούνι, αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από μάρμαρα και ανακρυσταλλωμένους ασβεστόλιθους, κάτι που δεν ξέφυγε από την προσοχή των αρχαίων Ελλήνων. Σε αρκετές περιπτώσεις τα μάρμαρα είναι ιδιαίτερα καλής ποιότητας και αυτό φαίνεται από τα διάσπαρτα αρχαία λατομεία στην περιοχή βορειο-ανατολικά της Λάρισας. Ένα μεγάλο σύμπλεγμα τριών λατομικών θέσεων εντοπίζεται στα Τέμπη (Εικ. 2α,β), στη βόρεια πλευρά του Κισσάβου, πάνω από το τούνελ που κατασκευάζεται κατά μήκος της νέας εθνικής οδού.
Το ΜαυροβούνιΤο κατάφυτο Μαυροβούνι (1.054 μ.) υψώνεται ανάμεσα στην Όσσα (Κίσσαβος) και το Πήλιο και αποτελεί σημαντικό βιότοπο για πολλά είδη αρπακτικών, όπως ο γυπαετός, ο ασπροπάρης και ο φιδαετός. Προστατεύεται από το ευρωπαϊκό δίκτυο NATURA 2000. Το Μαυροβούνι καλύπτεται κυρίως από δάση δρυός, οξιάς και καστανιάς. Τα αείφυλλα-πλατύφυλλα καταλαμβάνουν το κατώτερο μέρος του βουνού, ενώ οι αριές σχηματίζουν πυκνά δάση στις ανατολικές πλαγιές του. Στις όχθες των ρεμάτων φύονται σκλήθρα, πλατάνια, ιτιές και λεύκες.
ΟΡΝΟΘΟΠΑΝΙΔΑ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 72.03 Καταφύγιο Άγριας Ζωής Δασόκτημα Πολυδενδρίου Περιοχή: Πολυδενδρίου
Έκταση: 35.298 στρ. Δασαρχείο: Αγιάς Όρια: Βόρεια Ρ. Μπουρμπουλήθρα (όρια δασών Ποταμιάς - Σκήτης με Δασόκτημα) Ανατολικά Παραλία Αιγαίου Πελάγους - περιοχή Κ. Πολυδενδρίου Νότια Ρ. Αρκοπόταμος - Βλησίδια Δυτικά Ρεματίδια - Μαυροβούνι - Τριγωνομετρικό 1054 (250μ ανατολικά) 72.01 Καταφύγιο Άγριας Ζωής Δασιά Πλατάνια Περιοχή: Κοινοτήτων Σκήτης - Αμυγδαλής - Ποταμιάς
Έκταση: 8.039 στρ. Δασαρχείο: Αγιάς Όρια: Θ. Παλιολίβαδο (Πρ. Ηλίας), κορυφογραμμή, θ. Ασημόχωμα-Μπουνταλάς-Διάσελα-Δημ. Δάσος Ποταμιάς, θ. Τζερνικές-Μάραθος, θ. Δασιά Πλατάνια, ρ. Μπουρμπουλήθρα, κορυφή Μαυροβουνίου (Σκούτιλη), θ. Βλησίδια, ρ. Σταλαγματιάς, όρια δασών Ελάφου-Αμυγδαλής, ράχη Στουρνάρια, θ. Μπαράκι, θ. Παλιολίβαδο. Τα σπήλαια του Μαυροβουνίου
Στο Μαυροβούνι έχουν εντοπιστεί και βρίσκονται σε στάδιο εξερεύνησης 4 σπήλαια: τρία στην περιοχή Καλαμακίου και ένα κοντά στο Καστρί. Σε υψ. 100 μ. στη θέση Κοκκινόβραχος και σε απόσταση 5 χλμ. Ν. του Καλαμακίου υπάρχει σπηλαιοβάραθρο, που αναπτύχθηκε πάνω σε σχισμή του πετρώματος. Είναι κλιμακωτό και έχει βάθος 70 μ., ενώ το πλάτος του κυμαίνεται από 3-7 μ. Στην οροφή του υπάρχει πλούσιος σταλακτιτικός διάκοσμος. Το δεύτερο σπήλαιο βρίσκεται στη θέση Μαμούκα (υψ. 120 μ.). Αποτελείται από θάλαμο διαστάσεων 5Χ3 μ. Από την είσοδό του φαινόταν η λίμνη Κάρλα πριν την αποξήρανσή της και χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια της Κατοχής ως κρησφύγετο. Μεγάλος αριθμός οστών βρέθηκε στο τρίτο σπήλαιο, που έχει τη μορφή βαράθρου και καταλήγει σε θάλαμο 3-5 μ. Εντοπίστηκε σε απόσταση 15 χλμ. από το Καλαμάκι. Κοντά στο Καστρί και λίγο ψηλότερα από το αρχαίο λατομείο, ανακαλύφτηκε η «σπηλιά του Βέικου», όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι. Αποτελείται από δύο αίθουσες διαστάσεων 3Χ5 και 4Χ5 μ., η μεγαλύτερη από τις οποίες έχει χαμηλό ύψος οροφής. Κάρλα - ΜαυροβούνιΗ περιοχή περιλαμβάνει το Μαυροβούνι, που βρίσκεται μεταξύ του Κισσάβου και του Πηλίου και δύο υδροταμιευτήρες στην περιοχή της αποξηραμένης λίμνης Κάρλας. Το δάσος στο Μαυροβούνι, που παλιότερα υπήρξε καταφύγιο ανταρτών, κατάφυτο από δρύες, κουμαριές, οξιές και καστανιές, αποτελεί βιότοπο για αρπακτικά πουλιά, όπως ο γυπαετός, ο ασπροπάρης και ο φιδαετός και έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο NATURA 2000. Οι δύο ταμιευτήρες χρησιμοποιούνται κυρίως για αρδευτικούς σκοπούς και παράλληλα αποτελούν σημαντικούς υγρότοπους για μεταναστευτικά και διαχειμάζοντα υδρόβια (λαγγόνες, χουλιαρομύτες, ροδοπελεκάνους), παρυδάτια (αργυροτσικνιάδες) και αρπακτικά πουλιά (ασπροπάρηδες, γυπαετούς, όρνια κ.ά.).
ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΙΑ ΣΤΗΝΝ ΚΑΡΛΑ Γ αυτήν την εκτεταμένη λεκάνη υπήρξε μία παλαιολίμνη, η Κάρλα, καθώς το νο-
τιοδυτικό μέρος του γηλόφου της Πέτρας,17 στη μέση, σχεδόν, της διαδρομής Λάρι- σας-Βελεστίνου, περιβάλλεται από μια παρόχθια γραμμή. Το ύψος αυτής της γραμ- μής δεν είναι επακριβώς γνωστό, διότι δεν διαθέτουμε έναν ακριβή χάρτη αυτής της περιοχής, μεγαλύτερο όμως από το ύψος της πεδιάδας, θα είναι γύρω στα 51 μ. Το ο- ρατό τμήμα αυτής της παρόχθιας γραμμής, αποτυπωμένο πάνω στη βασική κοιλότη- τα της πλαγιάς, ψηλότερα από την επιφάνεια της πεδιάδας, παρουσιάζει μία ανα- βαθμίδα πολλών μέτρων. Η άμμος που σχηματίζει την ακτογραμμή αποτελείται από θραύσματα κοχυλιών και κρυσταλλικών ορυκτών που προέρχονται από τις διεργασίες των παγετώνων πά- νω στις υπώρειες του λόφου της εποχής του πλειστοκαίνου, τα οποία διασκορπίσθη- καν στις όχθες της αρχαίας λίμνης. Τα συλλεχθέντα το 1990 δείγματα των κοχυλιών, στην ψηλότερη ζώνη της απόθεσης, χρονολογήθηκαν πάνω από 30000 έτη πριν από το παρόν (Ly - 5351). Η λιμναία δημιουργία της ανατολικής πεδιάδας μπορεί να είναι σύγχρονη της φάσης δημιουργίας του αλλουβιακού πυθμένα του Πηνειού. Σε σχέση με την πεδιάδα, η ακτογραμμή βυθίζεται κάτω από την επιφάνεια συσσώρευσης του ολοκαίνου που κατέρχεται ελαφρώς προς τα βορειοανατολικά. Η ψηλότερη ζώνη α- πολιθώθηκε σε 1 μ. ιλύος της οποίας η επιφάνεια είναι ίδια με την πεδιάδα. Η ανασύσταση της Λίμνης Κάρλας και οι επιπτώσεις της στο φυσικό περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκωνΤο Γυμνάσιο Καλαμακίου στα πλαίσια του προγράμματος της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης « Η ανασύσταση της λίμνης Κάρλας και οι συνέπιες της στο φυσικό περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων » πραγματοποίησε μια σειρά από δραστηριότητες που ως στόχο έχουν την πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση των μαθητών σε θέματα περιβάλλοντος αλλά κυρίως τη λίμνη Κάρλα .
Επιμέρους στόχος του προγράμματος μας ήταν η δραστηριοποίηση των μαθητών μας και η αναζήτηση από μέρος τους πληροφορίες σχετικές με την ιστορία της λίμνης (παλαιότερη και πρόσφατη ), την ονομασία της , την κατασκευή της , τη βιο-ποικιλότητα της κ.λ.π. Σημαντικό μέρος της αποστολής τους ήταν η καταγραφή και συγκέντρωση στοιχείων και σ αυτό πολύτιμη υπήρξε η βοήθεια των μεγαλύτερων και κυρίως των ηλικιωμένων μελών των οικογενειών των μαθητών, και των αναμνήσεων που φέρουν από την εποχή πριν την αποξήρανση, τα οφέλη , αλλά και τα προβλήματα που πιθανόν έχουν αιτία την ύπαρξη της λίμνης τόσο στο παρελθών όσο και σήμερα. Το Αισθητικό Δάσος ΤεμπώνΤο Αισθητικό Δάσος Τεμπών - Δέλτα Πηνειού
Η περιοχή καταλαμβάνει το τμήμα του Πηνειού και εκατέρωθεν των όχθεών του από την κοιλάδα των Τεμπών ως τις εκβολές του και αποτελεί ένα φυσικό οικοσύστημα. Ο Πηνειός είναι σημαντικός για τα μοναδικά παρόχθια δάση του από πλατάνια, που δημιουργούν το αισθητικό δάσος των Τεμπών (Π.Δ. 921/22-1-1974 -Φ.Ε.Κ. 31 Α/74, έκτασης 17.620 στρεμμάτων) και τις νησίδες με τα δρυοδάση. Αισθητικό Δάσος Τεμπών Περιοχή: Τεμπών - Ραψάνης
Έκταση: 17.000 στρ. Δασαρχείο: Λάρισας Όρια: Θ. Πύργος Ράχη - Καράβα - Πρ. Ηλίας, Εθνική Οδός, Οινοποιείο Ραψάνης, νότια, όριο δάσους, Πηνειός ποταμός, κοίτη, Τρανός Λάκος, δυτικά, γραμμή διαχωριστική απότομων κλίσεων εδάφους - όχθης βορείως ρέματος, Πρ. Ηλίας, δυτικά πρώτος Ελιγμός οδού Τεμπών - Αμπελακίων, βόρεια κοίτη Αγ. Νικολάου, τέμνει Εθνική οδό στο σημείο συνάντησης Τεμπών - Γόννων,, όρια αγρών, ανατολικά μέχρι λατομείο, ράχη Αγ. Παντελεήμων, ράχη θ. Ανεμόμυλος, βόρεια, διοικητικά όρια Ιτέας - Ραψάνης, θ. Πύργος Ράχη. Ακόμη στον Πυρήνα διατροφής -διατηρήσεως αρπακτικών πτηνών στη θ. Προσήλια - Ράχη Καράβα και σε ακτίνα 300μ. (ΔΑΔ 23/6194/ 30 - 11 - 87) ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΑΡΑΓΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΣΣΑΒΟ
|
ΠΕΖΟΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΣΣΑΒΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΒΙΝΤΕΟ
Η Λίμνη ΚάρλαΗ λίμνη Κάρλα, Βοιβηίς κατά την αρχαιότητα, υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες λίμνες του ελλαδικού χώρου και η σημαντικότερη της Θεσσαλίας (μεταξύ Λάρισας και Μαγνησίας). Μνημονεύτηκε από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Στράβωνα και άλλους αρχαίους συγγραφείς. Είχε έκταση 180.000 στρ. και βάθος 4-6 μ. Η βλάστησή της ήταν πλούσια και συντηρούσε αξιόλογη ιχθυοπανίδα και ορνιθοπανίδα (περισσότερα από 143 είδη). ΑπΆ αυτήν ζούσαν χιλιάδες κάτοικοι της περιοχής (ψαράδες και κτηνοτρόφοι). Ήταν περίφημα τα «καρλίσια» ψάρια, που έφταναν ως τις αγορές της Βουλγαρίας. Η μάστιγα της ελονοσίας και η ανάγκη για καλλιεργήσιμες εκτάσεις αποτέλεσαν τους λόγους της αποξήρανσής της το 1962, μετατρέποντας τους ψαράδες σε γεωργούς και στερώντας το θεσσαλικό κάμπο από τα πολύτιμα νερά της και από ένα σημαντικότατο βιότοπο. ΦΩΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΛΙΑ ΣΩΤΗΡΙΤΣΑΣ
|