Αγριελιά
Υπάρχουν 1000 είδη αγριελιάς .Οι ίδιες ποικιλίες βρίσκονται και στην Αυστραλία που σημαίνει ότι υπήρχε από την παγγαία
.. If you breakdown Greece at the end you will be left with an olive tree, a vine and a boat. That means with these you reconstruct.'
Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα ,στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά ,ένα αμπέλι και ένα καράβι. Που σημαίνει .με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις... If you breakdown Greece at the end you will be left with an olive tree, a vine and a boat. That means with these you reconstruct.' ΕΛΥΤΗΣ
Ο τόπος μας
Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα ,στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά ,ένα αμπέλι και ένα καράβι. Που σημαίνει .με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις... If you breakdown Greece at the end you will be left with an olive tree, a vine and a boat. That means with these you reconstruct.' ΕΛΥΤΗΣ
Ο τόπος μας
Ο κότινος ήταν στεφάνι από κλαδί αγριελιάς με το οποίο στεφάνωναν τον νικητή στους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Τα κλαδιά από την ελιά, που βρισκόταν κοντά στο ναό του Δία, τα έκοβε ένας «παις αμφιθαλής» ( δηλαδή ένα αγόρι του οποίου και οι δύο γονείς βρίσκονταν εν ζωή) με χρυσό ψαλίδι. Στη συνέχεια τα πήγαινε στο ναό της Ήρας και τα τοποθετούσε πάνω σε μια χρυσελεφάντινη τράπεζα. Από εκεί τα έπαιρναν οι Ελλανοδίκες, οι κριτές των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, έφτιαχναν στεφάνια και τα πρόσφεραν στους νικητές ως βραβείο.
οι Ολυμπιονίκες στεφανώνονταν στην αρχαιότητα με κλαδί αγριελιάς
Ανάμεσα του Ολύμπου του βουνού των Θεών και του Πηλίου του βουνού των Κενταύρων αντίκρυ από το Άγιο Όρος βρίσκεται η γη μας ,τα ανατολικά παράλια της Λάρισας στις πλαγιές της Όσσας. Όλος ο τόπος βρέχεται από το καταγάλανο Αιγαίο πέλαγος.. Άριστος συνδυασμός βουνού και θάλασσας. Ύψος: 000 - 400 m.
ΣΥΛΛΟΓΗ
ΑγριελιάΑγριελιά είναι θάμνος μακρόβιος, στην ουσία αθάνατος. Έχει πολλά κλαδιά, στρεβλά που όταν ξεραθούν δημιουργούνται παραβλαστήματα από το υπόγειο τμήμα του βλαστού και το δένδρο συνεχίζει τη ζωή του. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, βραχύμισχα, ωοειδή, με σκουροπράσινο χρώμα από πάνω και αργυρόλευκο από κάτω. Το αργυρό χρώμα στο κάτω μέρος του φύλλου της ελιάς οφείλεται στο μεγάλο αριθμό πολυκύτταρων λεπιοειδών τριχών που υπάρχουν στην κάτω επιδερμίδα. Οι καρποί της είναι μικρές μαύρες δρύπες που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας λάδι. Είναι το ονομαστό "αγριόλαδο", που χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική ως φάρμακο, σε δερματικές και άλλες παθήσεις. Η Αγριελιά είναι ένα από τα τυπικά φυτά των μεσογειακών οικοσυστημάτων και ειδικά των διαπλάσεων των αειφύλλων σκληροφύλλων θάμνων (μακκί). Υπάρχουν στη χώρα μας αναρίθμητες άγριες ελιές που φυτρώνουν στις χαμηλές πλαγιές των βουνών, μαζί με άλλους θάμνους. Είναι γνωστά και με τα κοινά ονόματα Αγριλιός, Γριλολιά, Κοσίνη, Κόστινος, Λευκάδα, Σκαντζογριλιός, Αρκολιά κτλ. Πολύ συχνά η άγρια ελιά χρησιμοποιείται ως υποκείμενο για εμβολιαστούν πάνω σ΄ αυτή διάφορες ποικιλίες ήμερης, καλλιεργούμενης ελιάς. Έτσι οι ελαιώνες επεκτείνονται όλο και περισσότερο. Ενδιαφέρον έχει και η προσπάθεια επέκτασης των ελαιώνων με εμβολιασμό των παραβλαστημάτων της άγριας ελιάς σε περιοχές που καταστράφηκαν από πυρκαγιές. Κάτι τέτοιο συμβαίνει κυρίως στην Κρήτη και έχει εξαιρετική σημασία από οικολογική άποψηΓια την αρχαία θεραπευτική το εκλεκτότερο εξ όλων των ελαιόλαδων ήταν αυτό που έδινε η αγριελιά, το οποίο ήταν και λίγο σπάνιο, καθώς και το ελαιόλαδο της πρώτης συμπίεσης (ομφάκινον), που λαμβάνεται με την «απαλή» σύνθλιψη της ελιάς και χωρίς την παρεμβολή ζεστού νερού. Κατά τον Πλίνιο, το λάδι αυτό λαμβάνεται πρώτον πιέζοντας την ελιά όταν είναι ακόμη άσπρη (άγουρη), και δεύτερον όταν η ελιά αρχίζει να αλλάζει χρώμα χωρίς να έχει, ωστόσο, ωριμάσει. Το πρώτον ομφακικόν είναι λευκό, το δεύτερο πράσινο. Το δεύτερο κάνει καλό στα ούλα και είναι εξαίρετο για να διατηρηθούν τα δόντια λευκά. .παράγουν εξαιρετικής ποιότητας λάδι και για το οποίο κυμαίνεται η αγορά του από 70-400 ευρώ το κιλό ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ..Η ΑΓΡΙΕΛΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑιστορίαΗ ιστορία της Ελιάς είναι τόσο παλιά όσο και η ιστορία των οργανωμένων ανθρώπινων κοινωνιών. Υπάρχουν αναρίθμητες γραπτές πηγές, παραδόσεις, μύθοι, στοιχεία ανασκαφών κ.ά. που αποδεικνύουν τη σχέση της Ελιάς με την ιστορία του ανθρώπου πάνω στη Γη. Κλαδιά ελιάς έχουν βρεθεί και σε τάφους των Φαραώ ενώ η καλλιέργειά της περιγράφεται σε παπύρους εκείνης της εποχής που έχουν χρονολογηθεί γύρω στο 1550 π.Χ.. Για τους Εβραίους η ελιά ήταν σύμβολο ειρήνης και το λάδι της ήταν ιερό αφού με αυτό έχριζαν του βασιλείς τους (κεχρισμένοι). Οι καρποί της Ελιάς ήταν άλλωστε ανάμεσα στα αγαθά που ο Θεός υποσχέθηκε πως θα δώσει στο λαό Ισραήλ όταν αυτός φτάσει στη Γη Χαναάν, τη Γη της Επαγγελίας, πολλές δεκαετίες πριν από το 1550 π.Χ.
|
my own
|
ΚΡΗΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΙΑΙΤΟΛΟΣ-ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ
Η ελιά εξημερώθηκε κατά την Νεολιθική περίοδο στην ανατολική μεσόγειο, και μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί πάνω από 1000 διαφορετικές ποικιλίες. Ωστόσο, στη λεκάνη της Μεσογείου μπορούμε να βρούμε ακόμη αγριελιές (Olea europaea oliester). Ενδείξεις που σχετίζονται με τη χρήση της αγριελιάς για την παραγωγή ελαιολάδου μπορεί να βρεθούν σε ιστορικά και ιερά κείμενα, όπως η Οδύσσεια, το Κοράνι και η Αγία Γραφή.
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι αντίθετα με τις θρεπτικές ιδιότητες του ελαιολάδου καθώς και τις επιδράσεις του στην υγεία του ανθρώπου, οι οποίες έχουν διερευνηθεί και συνεχίζουν να διερευνώνται επισταμένως, δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την επίδραση του ελαιολάδου από αγριελιά στον άνθρωπο. Εντούτοις, μία ομάδα ερευνητών (Belarbi M και άλλων) μελέτησε τις επιδράσεις του ελαιολάδου από αγριελιά στα λιπίδια του πλάσματος. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Agric Food Chem. τον Αύγουστο του 2011. Οι ερευνητές θέλησαν να μελετήσουν την επίδραση της παρατεταμένης πρόσληψης ελαιολάδου από αγριελιά στο λιπιδαιμικό προφίλ του ανθρώπου. Στα πλαίσια της έρευνας έδωσαν σε 40 υγιή άτομα ηλικίας (ηλικίας 27.9 ± 3,85 χρόνια), να καταναλώνουν ελαιόλαδο από αγριελιά για ένα μήνα και σύγκριναν τα αποτελέσματα με άτομα από την ίδια περιοχή που δεν κατανάλωναν όμως ελαιόλαδο από αγριελιά. Τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: H oυρία του πλάσματος, η κρεατινίνη και συγκεντρώσεις ουρικού οξέος και γλυκόζης δεν είχαν κάποια σημαντική διαφορά, στο τέλος της μελέτης, μεταξύ αυτών που κατανάλωναν ελαιόλαδο από αγριελιά και αυτών που δεν κατανάλωναν. Αντίθετα, στα άτομα που κατανάλωναν ελαιόλαδο από αγριελιά καταγράφηκαν σημαντικές μειώσεις στη συγκέντρωση των τριγλυκεριδίων του πλάσματος (-24,8%, Ρ <0,05), της ολικής χοληστερόλης (-12,13%, Ρ <0.05), καθώς και της κακής χοληστερόλης (LDL-C) (-24,39%? Ρ <0,05) Ταυτόχρονα, οι συγκεντρώσεις της καλής χοληστερόλης (HDL-C) παρουσίασαν σημαντική αύξηση (17,94%? Ρ <0.05) στα άτομα που κατανάλωναν το συγκεκριμένο λάδι σε σχέση με την ομάδα που δεν κατανάλωνε.
Επομένως σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πιο πάνω έρευνα , φαίνεται ότι το λάδι που προέρχεται από άγριους ελαιώνες, δηλαδή τις αγριελιές, μπορεί βελτιώσει σημαντικά το προφίλ των λιπιδίων του πλάσματος σε υγιή άτομα που το καταναλώνουν.
Σε μία άλλη μελέτη που διεξήχθη κατά τις καλλιεργητικές περιόδους 2003/04, 2004/05 και 2005/06 και είχε σκοπό την αξιολόγηση των παρθένων ελαιολάδων από αγριελιές ως προς τη σύνθεσή τους σε λιπαρά οξέα, χλωροφύλλες, καροτενοειδή, τοκοφερόλες, και φαινολικές ενώσεις, καθώς και τη σχέση τους με την οξειδωτική σταθερότητα και παρατηρήθηκαν τα έξης αποτελέσματα:
H σύνθεση των λιπαρών οξέων από όλα τα δένδρα αγριελιάς που εξετάστηκαν έδωσαν παρθένο ελαιόλαδο, το οποίο είναι σύμφωνο με τα εμπορικά πρότυπα. Συγκεκριμένα, τα κύρια λιπαρά οξέα που βρέθηκαν ήταν το ελαϊκό οξύ, το παλμιτικό, το λινολενικό, το στεατικό και το παλμιτελαϊκό. Το ελαϊκό οξύ είναι το κύριο μονοακόρεστο λιπαρό οξύ, γνωστό για τις ευεργετικές του ιδιότητες στην ανθρώπινη υγεία με ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα στο συγκεκριμένο λάδι που κυμαίνονται από 71,1-78,4% .
Μεταξύ των φυσικών αντιοξειδωτικών που υπάρχουν στο παρθένο ελαιόλαδο από αγριελιά, είναι οι τοκοφερόλες που ξεχωρίζουν λόγω της αντιοξειδωτική τους δράσης και της σημαντικής θρεπτικής τους επίδρασης στον οργανισμό. Η ανάλυση της τοκοφερόλη με HPLC αποκάλυψε την παρουσία α, β, γ και δ τοκοφερολών σε όλα τα ελαιόλαδα που μελετήθηκαν. Η συνολική περιεκτικότητα σε τοκοφερόλες επηρεαζόταν σημαντικά από τον παράγοντα ποικιλία. Η α τοκοφερόλη είναι αυτή που βρίσκεται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση. Όπως προτείνεται από διάφορους συγγραφείς, η κύρια τοκοφερόλη στα παρθένα ελαιόλαδα είναι η α-τοκοφερόλη. Οι ουσίες αυτές ασκούν τόσο βιταμινική δράση (Βιτ. Ε.) όσο και αντιοξειδωτική.
Η ποσότητα των φαινολικών ενώσεων που υπάρχουν στα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας κατά την αξιολόγηση της ποιότητας του ελαιολάδου από αγριελιά, δεδομένου ότι οι φυσικές φαινόλες βελτιώνουν την αντίσταση στην οξείδωση και, σε ορισμένο βαθμό, είναι υπεύθυνες για την οξεία πικρή γεύση του. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ποσά των φαινολών και ο-διφαινόλων εξαρτώνται ιδιαίτερα από την ποικιλία. Οι φαινόλες είναι πολύ σημαντικές για τη σταθερότητα του ελαιολάδου. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, οι φαινολικές ενώσεις σχετίζονται ισχυρά με την πικρή και στυφή γεύση του ελαιολάδου και το χαρακτηριστικό του άρωμα.
Σύμφωνα λοιπόν με τα πιο πάνω, μπορούμε να πούμε ότι το παρθένο ελαιόλαδο που προέρχεται από την αγριελιά είναι εξαιρετικής θρεπτικής αξίας και θα μπορούσε στα πλαίσια μίας ισορροπημένης διατροφής να συμβάλει σε μεγάλο ποσοστό στην υγεία του ανθρώπου. Περιμένουμε να γίνουν περισσότερες μελέτες οι οποίες θα εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας γύρω από αυτό το εξαιρετικό λάδι, το αγριέλαιο.